Zająłem miejsce przy barze i zamówiłem whiskey. Odwróciłem się i ujrzałem Damona. Kelnerka podała mu szklaneczkę z trunkiem, a po chwili postawiła obok butelkę jak już miała w zwyczaju. Wampir przechylił szklankę i wypił wszystko naraz. Wypiłem swoje whiskey, a Damon nadal użalał się nad sobą.

Miłość- jest tak wiele definicji,. Pod nasz dom podjeżdżało mnóstwo aut, co chwila, przez co poczułam, jakby skręcał mi się żołądek, co w moim przypadku było absurdalne; jestem przecież wampirem. Usłyszałam jakieś głosy w salonie. Mój narzeczony podszedł do mnie. Był to chyba dobry znak. Amazonki, przeszło mi przez głowę.

Spojrzałam na Klausa z niedowierzaniem. Elena, Stefan, Bonnie. Wszyscy tutaj! Myślałam, że mają mnie gdzieś! Oni naprawdę są moimi przyjaciółmi! Nie mogłam się ruszyć. Stopy były przybite do ziemi, a moje ciało sparaliżowane niedowierzaniem. Patrzyłam szeroko otwartymi oczami, jak Klaus pakuje, z niezwykłą szybkością, nasze rzeczy. Jednak nie uważał na to, czy coś się zemnie, tylko wpychał wszystko na siłę. - Udało mi się wstać z łóżka. Nareszcie! Trudno, przecież .

Blog założony przeze mnie z myślą o niezwykłej miłości Caroline i Klausa bohaterów serialu Pamiętniki wampirów . Piątek, 1 marca 2013. Środa, 16 stycznia 2013. Po cichutku wyszedłem ze sypialni, nie chciałem, żeby Caroline się obudziła, tak słodko wyglądała kiedy spała. Powolnym krokiem podszedłem do drzwi, jednak nie zdążyłem zapukać. W momencie kiedy już unosiłem rękę drzwi skrzypnęły, a za nimi pojawił.

Rozdział dedykuję każdemu z was z osobna, a w szczególności wszystkim obserwatorom tego bloga jak i tym ukrytym anonimowym czytelnikom! Dziękuje że jesteś ze mną chyba od samego początku, T.

Wchodząc na górę po schodach cały czas zastanawiałam się jak tam będzie. Stawiałam kroki coraz szybciej i szybciej. Chciałam już być na miejscu. Chciałam zobaczyć jak tam jest! I własnie wtedy zobaczyłam gdzie spędzimy najbliższe dni. Stanęłam jak wryta i otworzyłam usta ze zdziwienia. Jeszcze raz spojrzałam na wannę Od razu wyobraziłam sobie siebie i Carlisle w środku Zakrytych tylko białą piana, trzymających kieliszki z szampanem.

Wtorek, 30 kwietnia 2013. Trzęsącą się ręką próbowałam wsadzić klucz do zamka w drzwiach. Nie szło mi to za dobrze. Kurwa, przecież jestem wampirem! Dopiero po chwili zdając sobie sprawę z tego co powiedziałam, rozejrzałam się nerwowo czy nikt tego nie słyszał. Musiałam zrobić coś, aby znów włączył swoje uczucia. Przy okazji upewnię się, czy mu na mnie choć trochę zależy. Wchodząc do środka upewniłam się, że nikogo nie ma i poszła.