Zająłem miejsce przy barze i zamówiłem whiskey. Odwróciłem się i ujrzałem Damona. Kelnerka podała mu szklaneczkę z trunkiem, a po chwili postawiła obok butelkę jak już miała w zwyczaju. Wampir przechylił szklankę i wypił wszystko naraz. Wypiłem swoje whiskey, a Damon nadal użalał się nad sobą.

Spojrzałam na Klausa z niedowierzaniem. Elena, Stefan, Bonnie. Wszyscy tutaj! Myślałam, że mają mnie gdzieś! Oni naprawdę są moimi przyjaciółmi! Nie mogłam się ruszyć. Stopy były przybite do ziemi, a moje ciało sparaliżowane niedowierzaniem. Patrzyłam szeroko otwartymi oczami, jak Klaus pakuje, z niezwykłą szybkością, nasze rzeczy. Jednak nie uważał na to, czy coś się zemnie, tylko wpychał wszystko na siłę. - Udało mi się wstać z łóżka. Nareszcie! Trudno, przecież .

I jak ci się podobała podróż? Zapytał mój ukochany śmiejąc się i pomagając mi wstać. Gdy wylądowaliśmy od razu wybiegłam z samolotu, oczywiście na ile to było możliwe, i upadłam na ziemię całując ją i przytulając się do niej. Do tego obdarzałam ją wyznaniami, że nigdy więcej jej nie opuszczę. Mój ukochany przez cały czas śmiał się ze mnie, przez co mało brakowało, a sam by się przewrócił. Pierwszy raz leciałam samolotem! Mój ukochany pocałował mnie namiętnie, co sprawiło, że c.

Wchodząc na górę po schodach cały czas zastanawiałam się jak tam będzie. Stawiałam kroki coraz szybciej i szybciej. Chciałam już być na miejscu. Chciałam zobaczyć jak tam jest! I własnie wtedy zobaczyłam gdzie spędzimy najbliższe dni. Stanęłam jak wryta i otworzyłam usta ze zdziwienia. Jeszcze raz spojrzałam na wannę Od razu wyobraziłam sobie siebie i Carlisle w środku Zakrytych tylko białą piana, trzymających kieliszki z szampanem.

Byłem zmartwiony, ale wiedziałem, że muszę jej zaufać. Po chwili usłyszałem dźwięk telefonu. Hej - Odpowiedziała Elena - Razem z Bonnie zostajemy u Caroline. Dzwonię, bo powinieneś wiedzieć. OK Przyda się to wam. - Odpowiedziałem i odłożyłem słuchawkę.

Serdecznie zapraszam na nowego bloga z opowiadaniem. Piątek, 29 marca 2013. Niedziela, 2 grudnia 2012. No nie źle -odezwała się ciocia z wielkimi ze zdziwienia oczami. Co oznaczają te cholerne połówki? Może jeszcze się pojawią? .

Tworzyłam oczy, lecz nadal stałam obok Rosesee i Johna. Do jasnej cholery, jak można się stąd wydostać? Nagle usłyszałam kpiący śmiech. Myślałaś, że zaczniesz czegoś chcieć i to się stanie? Nie wiedziałam, że jesteś aż tak głupia. - Rosesee to powiedziała, a właściwie wysyczała. Jej słowa były przesiąknięte jadem. To może powiesz mi jak mam się uwolnić od twojego towarzystwa? Zapytałam z rozdrażnieniem. Poczułam się tak, jakbym była w pułapce, lecz.

Nie właściwy czas i osoba. Harry właśnie kończył pracę dla Shacklebolt. A gdy usłyszał pukanie do drzwi. Proszę-zawołał,przez gabinet,a do pomieszcenia weszła nie wysoka kobieta. Miała czarne włosy,splecione w kucyk,rzucony na ramię,miłe spojrzenie i uśmiech oraz bardzo ładną figurę. Czy coś się stało? Zapytał niepewnie dziewczyny.