Spojrzałam na Klausa z niedowierzaniem. Elena, Stefan, Bonnie. Wszyscy tutaj! Myślałam, że mają mnie gdzieś! Oni naprawdę są moimi przyjaciółmi! Nie mogłam się ruszyć. Stopy były przybite do ziemi, a moje ciało sparaliżowane niedowierzaniem. Patrzyłam szeroko otwartymi oczami, jak Klaus pakuje, z niezwykłą szybkością, nasze rzeczy. Jednak nie uważał na to, czy coś się zemnie, tylko wpychał wszystko na siłę. - Udało mi się wstać z łóżka. Nareszcie! Trudno, przecież .

I jak ci się podobała podróż? Zapytał mój ukochany śmiejąc się i pomagając mi wstać. Gdy wylądowaliśmy od razu wybiegłam z samolotu, oczywiście na ile to było możliwe, i upadłam na ziemię całując ją i przytulając się do niej. Do tego obdarzałam ją wyznaniami, że nigdy więcej jej nie opuszczę. Mój ukochany przez cały czas śmiał się ze mnie, przez co mało brakowało, a sam by się przewrócił. Pierwszy raz leciałam samolotem! Mój ukochany pocałował mnie namiętnie, co sprawiło, że c.