Historia o wędrówce poprzez wrogi kraj nie była nigdy ulubionym wspomnieniem Kushiny. Dręczyły ją przez tamte wydarzenia koszmary, często miała wyrzuty sumienia. Gdyby w końcu ona nie znalazła się tamtym miejscu. albo gdyby jej drużyna, dwóch towarzyszy, których poznała całkiem przypadkowo, miała więcej szczęścia. Śmierć wówczas poniosło dużo osób.

Naruto Shippuuden OST 2 - Samidare. Wsłuchując się w głuche echo, oczekiwała jakiejś reakcji, jednak odpowiedziała jej jedynie cisza. Kiedy zrezygnowała i już odwracała się, żeby zawrócić, drzwi zaskrzypiały ciężko, a półnaga sylwetka wsparła się o framugę. Poczuła się winna niezręcznego milczenia, które zawisło między nimi. 8211; zapytała ze szczerą, najzwyklejszą w świecie troską, choć starała się zachować maskę obojętności. Niepewnie usiadła na skraju łóżka, przysiadając zmiętą pościel.

I, temee, uważaj! Uzumaki był bardziej irytujący niż zazwyczaj. Ten kretyn też by jeszcze spał, gdybym nie pofatygował się do jego mieszkania, siadając na parapecie nad jego łóżkiem i ochlapując go zimną rosą na nim zebraną. Bez treningu miałem wrażenie, że energia związana z moimi nowymi oczami rozsadzi mnie od środka.

Ciepły szalik chroniący go przed wiatrem, lekkie, nieśmiałe promienie słoneczne, wyzierające zza rzadkich chmur i wesołe paplanie siedzącej obok dziewczyny. Mogłoby mu to wystarczyć, naprawdę. Zdrajca krwi, Gryfon, dupek, przyjaciel, rozpustnik, ścigający, drań, Huncwot. W porządku, mógł być nimi wszystkimi na raz. Mógł spełniać cudze oczekiwania, nawet jeśli własna rodzina się go wyrzekła, bo od urodzenia, jedyne co robił, to tylko ich zawodził.

Lilith otworzyła gwałtownie oczy i wpatrzyła się w ciemność za oknem. Przewróciła się na drugi bok i poprawiła kołdrę, która częściowo spadła na ziemię. Brakuje tylko kilku milimetrów by ich usta się spotkały i wtedy ona zawsze się budzi. Założyła ręce za głowę i powróciła myślami do czasów, gdy żyła jeszcze jako oddana Aizenowi maszyna do zabijania w Hueco Mundo. Tak w ogóle to dostałeś pozwolenie? Dobra, zamknij si.

Niedziela, 23 listopada 2014. Pomimo powierzchownej pewności swojej decyzji, w głębi ducha odczuwała pewien niepokój, bała się wejść do gęstszego lasu. Nie miała innej skuteczniejszej broni niż jej umysł i. Ej, gdzie idziesz? Nie zwracała uwagi, dokąd dokładnie idzie, skupiła się raczej na detalach otoczenia. Wytężyła wszystkie zmysły, szukając choćby najmniejszego ślad.

Nie mam pojęcia, kiedy to przeczytasz. Nie mam pojęcia, czy w ogóle kiedykolwiek będziesz w stanie. Mistrz Sasori twierdzi, że śpiączka, w którą wpadłeś nie zagraża twojemu życiu, ale nie można stwierdzić, kiedy prawdopodobnie się skończy. Twoje ciało od dawna było wykończone walkami, a w chakrze także zauważyliśmy dziwne drgania. Potrzebujesz czasu na regenerację i mam nadzieję, że Ci go wystarczy. Nie chcę o nim myśleć. Czuję się rozdarta, jakby ktoś wyrwał mi pół ciała.

Piątek, 1 sierpnia 2014. Przede mną, z założonymi na biodra rękami stał rosły i dobrze zbudowany mężczyzna. Ten sam, który przyniósł mnie do tego pokoju. Za nim natomiast, na jasnej kanapie, siedział ten mały mężczyzna. Przypatrywał się biernie od czasu do czasu wtrącając swoje drobne uwagi.

Dawno mnie tutaj nie było, ale na ten moment nie będę wracać do tej historii. Po tym, jak manga Naruto dobiegła końca. pisanie dalej w tych paringach jakoś nie ma dla mnie sensu. Nie potrafię czerpać z tego przyjemności w chwili obecnej, ale tak ciągnie mnie do pisania.

Mam mega dużo do zrobienia, więc zdecydowałam, że to idealny moment na napisanie jakiejś notki informacyjnej. Fiery Dancer będzie kontynuowane! Zamierzam otworzyć z powrotem bloga, gdy napiszę sobie co najmniej 5 rozdziałów do przodu i dodam nowy rozdział 7. Z poprzedniego jestem bardzo niezadowolona, miałam go poprawiać, ale jakoś tak niechcący zaczęłam pisać nowy.