Przemknęło mi przez głowę, a przecież zawsze powtarzałam, że ideały nie istnieją. Lecz jak inaczej zdefiniować Kurka. O, tak brzmi lepiej. Skąd takie myśli w mojej głowie? Czyżby Bartek tak na mnie działał? W słuchawce rozbrzmiał wesoły głos siatkarza. Może powiesz mi na co mam się przygotować, bo nie bardzo wiem co na siebie włożyć. Gdy wyszłam z budynku z torbą pełną produktów, spacerkiem ruszyłam w kierunku domu.

Z rozmyśleń wyrwał mnie trzask mojego ulubionego kubka, lądującego na posadzce balkonowych płytek. Przeklęłam cicho pod nosem zabierając się za zbieranie szkła. Zła udałam się do kuchni i bez większej chęci na jedzenie, pochłonęłam jogurt truskawkowy. Patrząc na jedzenie czułam odruch wymiotny oraz w ustach czułam smak wczorajszych drinków. Po raz kolejny obiecałam sobie, że więcej nie piję. Krzysiu, mogę Ci jakoś pomóc? Wszystko się zjebało Jaśka, wszystko -przerwałeś mi, a po Two.

Moja klasa bierze udział w konkursie organizowanym przez Akademię Nowoczesnego Patrotyzmu. Obecnie zajmujemy drugie miejsce z około setną stratą głosów do prowadzącego, więc nic nie jest jeszcze stracone. Pozdrawiam ostatniego dnia moich ferii,. Niedziela, 7 kwietnia 2013. Spóźnimy się - zauważył słusznie .

Moja klasa bierze udział w konkursie organizowanym przez Akademię Nowoczesnego Patrotyzmu. Obecnie zajmujemy drugie miejsce z około setną stratą głosów do prowadzącego, więc nic nie jest jeszcze stracone. Pozdrawiam ostatniego dnia moich ferii,. Sobota, 10 sierpnia 2013. Dziś już nic więcej nie liczy się.

Moja klasa bierze udział w konkursie organizowanym przez Akademię Nowoczesnego Patrotyzmu. Obecnie zajmujemy drugie miejsce z około setną stratą głosów do prowadzącego, więc nic nie jest jeszcze stracone. Pozdrawiam ostatniego dnia moich ferii,. Środa, 12 czerwca 2013.

Piątek, 24 maja 2013. I oczywiście zrobiłaś delikatny makijaż, po czym wyprostowałaś włosy i spięłaś w niedbałego koka. Zeszłaś na dół, a tam przywitała Cię Dagmara wraz z Michałem. - brat od razu mocno Cię wyściskał i przytulił do siebie. - uśmiechnęłaś się i pocałowałaś Dagmarę w policzek. No i jak się czujesz, już, jako dziewiętnastolatka? Usiadła obok Ciebie kiedy tylko podała Ci na talerzyku śniadanie.