Siatkówka jest siatkówką, dzisiaj jest dzisiaj, a co będzie jutro to nie wiadomo. Sobota, 18 maja 2013. Gdy w moim gabinecie został tylko Karol usiadłam obok kozetki, na której siedział. Po jego zachowaniu widać było, że nie jest chętny do rozmowy. To co się stało? Zapytałam, po chwili ciszy. Po bloku jakoś niefortunnie spadłem na ziemię, i coś mi strzeliło. I jak się bawisz Misiek? TERAZ BĘDĘ DODAWAĆ ROZDZIAŁY, JAK POD KAŻDYM POSTEM BĘDZIE CHOCIAŻ JEDEN KOMENTARZ.

Walcz do końca, miłość jest warta wielu poświęceń. Środa, 8 października 2014. Po tym jak siatkarze zdobyli brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Rio, po waszym weselu nastały te lepsze i gorsze chwile. No dalej Michał bo spóźnimy się na pociąg! Krzyknęłaś. Malediwy, ta właśnie mieliście spędzić najbliższy tydzień. W końcu trochę wolnego, nawet nie chcę myśleć o tym, że za tydzień wracam do treningów. Chyba mnie jakieś choróbsko złapało.

Ale ja i tak spoglądałam na niego nieco podejrzliwie. Cholercia! Zanim zdążyła zebrać myśli Bartman wychodził już z budynku odpowiadając na pytanie zadane przez Kubiaka. Możesz nie być taki złośliwy? .

I poszli na ten spacer. A raczej zostali zmuszeni do wyjście z domu i chłonięcia promieni słonecznych. Oboje poprawili oparte na nosie okulary przeciwsłoneczne i niechętnie opuścili chłodne pomieszczenia domostwa. Nieoczekiwanie złapał ją za rękę. Naprawdę to zrobił! Tak, Izabella Szlachetna ewidentnie coś do niego czuła.

Moja klasa bierze udział w konkursie organizowanym przez Akademię Nowoczesnego Patrotyzmu. Obecnie zajmujemy drugie miejsce z około setną stratą głosów do prowadzącego, więc nic nie jest jeszcze stracone. Pozdrawiam ostatniego dnia moich ferii,. Niedziela, 7 kwietnia 2013. Spóźnimy się - zauważył słusznie .

8211; Nowakowski wywrócił oczami.

Moja klasa bierze udział w konkursie organizowanym przez Akademię Nowoczesnego Patrotyzmu. Obecnie zajmujemy drugie miejsce z około setną stratą głosów do prowadzącego, więc nic nie jest jeszcze stracone. Pozdrawiam ostatniego dnia moich ferii,. Środa, 12 czerwca 2013.

Nie wszystko przychodzi nam od ręki. Poniedziałek, 3 lutego 2014. Było z 20 stopni i słońce pięknie świeciło. Krzyśka nie było, bo już wczoraj spał u Piotrka, a dopiero dzisiaj o 14 mieliście się zobaczyć. Na 15 mieliście być w urzędzie. Nałożyłaś na siebie szlafrok i zeszłaś na dół. I jak ci idzie? Zapytałaś się z szerokim uśmiechem na twarzy.

Sobota, 2 listopada 2013. Tak więc melduję się tutaj, tak jak obiecałam, z nową opowieścią! Tam się ona pojawi. Mam nadzieję, że kogoś z Was chociaż w małym stopniu zaciekawi. No i zapraszam też, oczywiście, na Magię Rubinu. Gdyby ktoś też chciał, jakiś czas temu założyłam Tumblra. No, to byłoby na tyle. Piątek, 30 sierpnia 2013.

Niedziela, 13 października 2013. Od jakiegoś czasu znów wszystko zaczęło się układać. Od tych magicznych, radosnych i rodzinnych świąt minął zaledwie tydzień. Może i jest to krótki okres czasu, ale w życiu moim i nie tylko wiele się zmieniło. Z Krzyśkiem spotykamy się codziennie, jeśli tylko czas by nam na to pozwolił to zapewne spędzalibyśmy ze sobą całe dnie, ale niestety on ma swoją pracę, a ja powróciłam na studia. Najpierw goście zjedli tradycyjny polski obiad.