Środa, 10 kwietnia 2013. Trzask drzwi przerywa twoje bezczynne wpatrywanie się w sufit. Mariusz wrócił z wieczornego treningu, rzucił torbę w przedpokoju. 8211; pyta, siadając obok ciebie. Nadzy, nawzajem obdarowując się pocałunkami. Kochacie się tak namiętnie, jak nigdy. Gdy już po wszystkim, opadacie na kanapę zmęczeni, ty ponowie szepczesz.

Pomaluj moje życie, bo jest szarą codziennością. Wtorek, 10 września 2013. Wracam z nowym blogiem, nową bohaterką, nową historią, nowym pomysłem, nową siłą i nowymi doświadczeniami. Mam nadzieję, że spodoba Wam się historia, która właśnie się zaczyna. Chciałabym, żebyście choć trochę we mnie uwierzyli i śledzili te posty. Dodajecie mi skrzydeł w pisaniu.

Euforia kibiców i wesoły krzyk Oli oznajmiający, że wygraliśmy sprowadził mnie na ziemię. Spojrzałam na parkiet, gdzie w kółku podskakiwali i cieszyli się wysocy mężczyźni. Ola stojąc z Karolem ponowienie pociąga mnie za rękę i szybko prowadzi na sam środek boiska. Prostuję się i siada zdezorientowany. Patrzy się na mnie jak zahipnotyzowany. Po chwili odrywa się ode mnie i ściąga z siebie biało-cze.

14; Koniec, wybrałam. Wbiegłam do najbliższego tramwaju, opierając czoło o zimną szybę. Nie wiedziałam dokąd jadę, jak najdalej od Ciebie. Szybko przebiegłam kilka domów, zatrzymałam się pod jego. Wiem, że jest około północy, choć nie sprawdzałam godziny. Zatrzymuję się przed drzwiami, zastanawiam się co robić. Opadam na zimne schody, opierając się o ścianę.

Piątek, 8 lutego 2013.