Wszystkim dziękujemy za te 4 lata, które ostatnio obchodziliśmy, ale wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Szersze wyjaśnienia znaleźć można pod TYM.

Hm, wcale tak długo mnie nie było, prawda? Takie tam kilka miesięcy, podczas których tak dużo się działo. Ale w sumie nie wiem, czy chcę o tym pisać. Jak ktoś ma wiedzieć, co się działo i dzieje, to wie. Pierwszy rysunek to Ciel Phantomhive jako Alicja z Krainy Czarów. Subtelnie ucięte zdjęcie nie zdradza braku stópek, czyż nie? Dalej jakieś szybkie szkice z 7 stycznia 2014.

Co to oznacza? Jestem w stanie zmodyfikować więcej i ciekawiej, a jeśli Wy będziecie chcieli coś zmodyfikować w szablonach, to wszystko jest opisane w pliku odpowiednimi tytułami. Od teraz tylko prosty, czytelny CSS. Oczywiście mam dla Was z tej okazji nowy szablon! Udostępnij w usłudze Twitter.

Zmieniała się tak często, że zgubiła własną tożsamość. Jak przeklinać, to w myślach. Mogłam zrozumieć, dlaczego Wodława zamieszkiwała to miejsce, choć woda nie wyglądała zachęcająco. Było cicho i spokojnie, a powietrze smakowało magią. W innym przypadku może i rozkoszowałabym się krótkim spacerem, ale byłam w głębokiej dupie i jakoś nie umiałam. No i miałam zostać ukarana za coś, czego nie zrobiłam. Nie mógł oczywiście ułatwić mi życia. Tuż przy bramie parkowej siedziała para; .

Wtorek, 20 października 2015. Sefra, Estrille, 386 rok drugiej ery, Lostar. Nacisnął klamkę i wkroczył do ciepłego pomieszczenia, odruchowo rozejrzawszy się po wnętrzu w poszukiwaniu wczesnych klientów. Zaraz przyłożył dłoń do piersi na wysokości serca i odetchnął ciężko.

Pisanie z częstotliwością dwie notki na rok wychodzi mi świetnie. Jakiś mój ukryty talent albo coś. Po pierwsze, moje życie jest stosunkowo nudne. Po drugie, jestem stosunkowo leniwa. Lenistwo wzrasta wprost proporcjonalnie do obniżenia poziomu nudy w życiu. W ogóle miałam sporo pomysłów na pisanie? To znaczy tutaj, w sensie. Przede wszystkim kilka notek o MBTI.

Obudziły ją niosące się po tafli wody przekleństwa. Mruknęła niezadowolona i zasłoniła twarz ramieniem, próbując się odciąć od niechcianych dźwięków. Dopiero po chwili przypomniała sobie, gdzie była i jakie mieli zadanie. Westchnęła z drobnym zaskoczeniem, od razu otwierając oczy. Przesunęła wzrokiem po pogrążonym w półmroku brzegu, zbierając myśli. 8212; Jasne, ale jeśli ten piorun ma uderzać po.

Nie ma tytułu, bo nie ma rozdziału.

Nikt nie zgadnie, nananana. Mała niespodzianka dla ludzi, którzy czasem wpadają w dzikie ostępy Rozstajów. Nikt nie zgadnie, nananana. Raczcie wybaczyć, ze dopiero teraz. Szablon na blogu jest autorstwa Jill z Zaczarowanych. Nieco ponury w porównaniu z poprzednim, ale czymś mnie urzekł! Zamieszczane tu teksty są autorstwa Imloth! .

Pierwszy rozdział opowiadania powinien się pojawić, jednak nie byłam w stanie przysiąść nad nim i zacząć go pisać, ponieważ stres związany z rekrutacją na studia kompletnie mnie wykańczał. Za szablon szalenie dziękuję Elle z Szablonowej szafy.