8211; Ty sukinsynu! Nawet nie podniósł się z fotela i nie obrócił głowy, gdy w pomieszczeniu zabrzmiał huk i meblami targnął dziwny wiatr. Dalej wzrokiem śledził mapę trzymaną w dłoniach, nie zwracając uwagi na rozwścieczoną kobietę, która stanęła naprzeciw niego. 8211; Ty draniu! Skrzywił się, gdy do jego uszu dotarł jej bardziej piskliwy niż poprzednio krzyk i zdecydował się złożyć papier trzymany w rękach. Podniósł głowę i spojrzał ze spokojem w krwistoczerwone tęczówki. 8211; kobieta była zdesperowana.

Poczęstuj się jedyną w swoim rodzaju czekoladą deserową. 8211; Ola, co się stało? Powiodłam nieprzytomnym spojrzeniem po dziewczynach, szukając tej, która zainteresowała się moim losem. Ku mojemu zdumieniu odkryłam, że tą zatroskaną jest Karolina. Reszta była dziwnie milcząca, co pewnie było wynikiem nieobecności Stefki. Te słowa zawierały w sobie tyle samo prawdy, co kłamstwa! Wybrałam numer, ale okazał się być już nieaktualny. 8211; Skończyłaś już jeść? .

Śmierć i Pomoc Przyjdą z Nieba.

Jeśli chodzi o nową wersję Atenorii, o której kiedyś tam wspominałam, ale nie chce mi się tworzyć nowego wpisu na blogu, to jest już mniej więcej w całości wymyślona, nawet podjęłam próby naskrobania początku, kiedy nie miałam nastroju pisać wesołej Chatki, ale utknęłam gdzieś na trzeciej stronie. Wiem, że główna bohaterka może się wydawać marysujką, ale to tylko w 1 rozdziale i dlatego, że jest on bardzo niepoprawiony. Do usłyszenia, jak już odżyję! Zapisy na Uniwersytet Magów j.

Uroczyście przysięgam, że knuję coś niedobrego. DO ZOBACZENIA, SMARKERUSIE! Teraz, kiedy Remus w końcu czekał na czerwoną lokomotywę mającą zawieźć go do Hogwartu i przyglądał się ludziom napływającym na peron, poczuł, że jego żołądek związał się w supeł. Było mu niedobrze, odnosił wrażenie, że wszyscy przyglądają mu się podejrzliwie, tak jakby wiedzieli, jaka bestia ukrywa się pod jego jasną czupryną i wątłym ciałem. 8212; Czy te miejsca są wolne? 8212; Pomóc ci? 8212; Jakbyś mógł! .

Nie ma mnie, wiem. Sporo rzeczy się na to złożyło, zaczynając od mojego lenistwa, ale czarę przepełniło zalanie laptopa. Rozdział mam w połowie napisany, liczę, że jakoś do końca października go skończę, ale z obecnym stanem mojej klawiatury może być ciężko. Nie porzucam bloga! Po prostu potrzebuję czasu.

8230;wiedźma podejmuje się heroicznych uczynków. Pamiętacie Iabgkrianbdakluma, chochlika przekonanego, że zawładnął nim duch-złodziej? Sprawczynią całego zamieszania była rzecz jasna wiedźma. 8230;niemal już stracono nadzieję na dopełnienie tradycji. Słyszał jedynie szybkie bicie własnego serca i przenikliwy wizg. Przed oczami miał tylko ciemność, poznacz.

A bram nieba uchylą; i zginie raj w ciemnościach otchłani. Piątek, 19 lutego 2016. Cud się stał, po trzech latach bezwenia napadł mnie taki szał twórczy, że w ciągu chwili dosłownie nabazgrałam poniższe trzy wordowe strony. I jeszcze mi mało! Oby moje źródełko szybko się nie wyczerpało, a wręcz przeciwnie - samo się zapełniało na nowo. 8211; Dajże już spokój. Wysłuchuję tych lamentów od południa, skaranie boskie.