Zanim dotarli do Fortu Locke, dochodziło już południe. Z pewnością przybyliby wcześniej, lecz zmęczona drużyna była na skraju sił. Gdy Clarith potknęła się po raz kolejny, upadła i nie dała rady się podnieść, Khelgar siłą wymusił na reszcie zgodę na postój oraz krótki odpoczynek. Nie rozpalali ogniska ze względu na rzezimieszków oraz wrogów Flomein; dziewczyna zapewniła ich, że godzina spokoju pozwoli jej odzyskać wystarczające siły, by dojść do Fortu.

Im bliżej fortecy Hakim Hala, tym świat coraz bardziej pogrążał się w mroku. Ciemne, gęste chmury szczelnie spowiły niebo, nie przepuszczając żadnego promienia słońca, a roślinność ustąpiła spalonym, martwym ziemiom. Wszędzie unosił się pył i duszący kurz; wokół zalegała także cisza, jakby wraz z obumarciem roślinności odeszły również i wszelkie inne stworzenia. Kiedy ciasne przejście nagle się skończyło, żadne z nich nie miało czasu, by rozejrzeć się po lochach, żołnierze.

- Ali ibn Abi Talib. 8211; w skrócie beta, to pojęcie związane z fanfiction. Beta-readerem nazywa się osoby sprawdzające teksty pod względem merytorycznym i językowym. Potrafisz posługiwać się poprawną polszczyzną i troszczysz się o nasz język ojczysty? Lubisz czytać opowiadania i poprawiać w nich błędy? To miejsce dla Ciebie! .

Ósmy rozdział siedzi na dysku i czeka grzecznie na swoją kolej, tak więc nie utknęłam całkowicie, coś się dzieje, jest nadzieja, że się wreszcie ruszy. Przepraszam, jestem ciulem i nie umiem pisać regularnie. Na blogu publikowane jest autorskie opowiadanie fantasy.

Ostatnio jakoś nikt się nie odzywa, więc proszę was, jeżeli nadal mnie czytacie, to zostawcie po sobie ślad w komentarzach. Chciałbym tylko wiedzieć, czy jeszcze ktoś mnie odwiedza, czy warto dalej pisać na tym blogu. 8211; Przecież Nilla nie wiedziała co się ze mną stało, więc dlaczego z góry założyła iż zostałem schwytany? 8211; spytałem lekko zirytowany. Kobieta była wyjątkowo małomówna, nie wypadało jednak nakazać jej by zostawiła nas w spokoju, gdyż w ko.

Uroczyście przysięgam, że knuję coś niedobrego. DO ZOBACZENIA, SMARKERUSIE! Teraz, kiedy Remus w końcu czekał na czerwoną lokomotywę mającą zawieźć go do Hogwartu i przyglądał się ludziom napływającym na peron, poczuł, że jego żołądek związał się w supeł. Było mu niedobrze, odnosił wrażenie, że wszyscy przyglądają mu się podejrzliwie, tak jakby wiedzieli, jaka bestia ukrywa się pod jego jasną czupryną i wątłym ciałem. 8212; Czy te miejsca są wolne? 8212; Pomóc ci? 8212; Jakbyś mógł! .

Obudziły ją niosące się po tafli wody przekleństwa. Mruknęła niezadowolona i zasłoniła twarz ramieniem, próbując się odciąć od niechcianych dźwięków. Dopiero po chwili przypomniała sobie, gdzie była i jakie mieli zadanie. Westchnęła z drobnym zaskoczeniem, od razu otwierając oczy. Przesunęła wzrokiem po pogrążonym w półmroku brzegu, zbierając myśli. 8212; Jasne, ale jeśli ten piorun ma uderzać po.

Nie ma tytułu, bo nie ma rozdziału.

Żal, z którym muszę żyć. Napisałam dziś post, który jest moim żalem. Nigdy wcześniej na moim blogu nie pisałam, jak się czuję, kiedy za dużo myślę. Może nie miałam odwagi? Choć jestem zdrowa, cały czas nie mogę się otrząsnąć, żyję w strachu i boję się wierzyć, że może spotkać mnie coś naprawdę dobrego. Wiem, czym jest życie. Nie powinnam rozmyślać, ale są chwile, kiedy duszenie w sobie wszystkiego przekracza nawet moje możliwości.

Kilka rozdziałów leży i czeka, aż je sprawdzę. Pomyślałam mimo to, że dodam kolejny, troszkę sprawdzony. 8222; Kroniki rodu Senter. 8221; to pięć tomów, które bazują na wierze w boginię Netitee, opiekunkę, kapłankę, przedstawicielkę rodu. Wampir - niech to znów brzmi dumnie.