Witam na blogu, nocny łowco! Zapraszam do czytania i komentowania! Rozdział 47 - The End. Razem z Elise przechadzałyśmy wśród łysych drzew i śnieżnemu otoczeniu. Powietrze było chłodne, a zarazem czystsze niż w innych porach roku. Zamierzasz z tatą robić dużą ceremonię? Spytała, trzymając kawałek gałęzi, którym wodziła za sobą po śniegu. Nie, ale chcemy, aby byli na niej nasi najbliżsi. Kiedy będzie wasz ślub? A w jakim miejscu? Nałożycie sobie runy czy znowu obrączki? Isabelle.

Niedziela, 18 września 2016. Nawet nie wiem od czego zacząć. Podobał ci się post? Udostępnij w usłudze Twitter. Sobota, 17 września 2016. Wszyscy składamy się z tego, co pamiętamy. Przechowujemy w sobie nadzieję i lęki tych, którzy nas kochają. Póki jest miłość i pamięć, nie ma prawdziwej straty. Podobał ci się post? Udostępnij w usłudze Twitter. Podobał ci się post? .

Niedziela, 1 maja 2016. Nieraz wracam wspomnieniami do dnia, w którym przekroczyłam wszelkie granice. Złamałam prawo, które miałam przestrzegać. Zakochałam się w sowim rywalu, w diable, który walczył równie zacięcie o dusze człowieka, którego ja miałam chronić.

Sobota, 9 kwietnia 2016. Wiem że czekaliście długo a ja przychodzę z czymś. Taa Możecie mnie pod tym rozdziałem do woli wyklinać. Mam dość wymówek i usprawiedliwiania się. Zawieszam tego bloga na czas nieokreślony! Też mi jest z tego powodu smutno i chyba zaraz się popłaczę ale sami popatrzcie; przez ten cały czas udało mi się napisać zaledwie jeden rozdział. Jestem na siebie z tego powodu wściekła i naprawdę mam dość tego że nie mogę dla was pisać.

To love is to destroy, and that to be loved is to be the one destroyed. Brama od muru pokrywającego moje serce, zawsze była zamknięta. dopóki nie zjawił się ktoś, kto przekręcił kluczyk w bramie, tym samym nie tylko ją otwierając, ale i burząc cały mur, który budowałam przez lata wokół mojego serca i moich uczuć. Wtorek, 10 stycznia 2017. Jace, błagam nie! Mimo wielkiej .

Co się stanie gdy marzenia się spełnią? Czwartek, 1 września 2016. Nie chętnie wstałam i spojrzałam na uśpioną twarz ukochanego. Postanowiłam go nie budzić, w końcu dziś sobota. Z westchnieniem rozejrzałam się po pokoju. Nie był zbyt duży, ale też nie mały. Było tu duże łóżko, dwie komody, spore biurko, pułki na książki, duża szafa, ściany pokrywała jasna tapeta, a podłoga wyłożona była ciemnym drewnem. W kuchni spotkałam Naz i Petera, Luke był w ogrodzie i rozmawiał przez telefon.

Niedziela, 2 października 2016. Kochani nadeszła ta wiekopomna chwila! Powracam z nowym blogiem i zupełnie nowym opowiadaniem.

Księga II - Rozdział 1. Słychać było jedynie cichy szum wiatru przechadzający się pomiędzy trawami. Rudowłosa szła w długiej sukni, ciągnącej się metrami. Miała wielki bukiet śnieżnobiałych kwiatów w dłoni. Rodzina, przyjaciele, wszyscy goście, którzy przybyli na ich ślub. Jace Dlaczego jesteśmy ubrani na biało? Syknęła - Widziałam Cię już. We śnie - Przypomniało jej się. Clarissa Morgenstern 1848 - 1866.

Mam do was dwie sprawy! 1 Bardzo bym chciała was przeprosić za tak długi okres czekania na rozdział 24. Mam nadzieje że mi wybaczycie. NIE ZAWIESZAM ANI NIE USUWAM TEGO BLOGA! .

Postanowiłam wam wynagrodzić ostatni brak rozdziałów. Wpadłam na ciekawy pomysł na nowe opowiadane o Darach Anioła i postanowiłam go zrealizować. Sobota, 24 grudnia 2016. Czy to komuś nie w y. Usłyszałe m rozbawiony głos mojej na rzeczonej . Uśmiechnął em się tylko zadziornie ,. Tą chwilę spokoju-powiedziała cicho . Objęła mnie za szyję i pocałowała. Zanim zdą żyłem c oko lwiek wię.