Witam wszystkich, którzy jeszcze tu zaglądają. Tak, nie było mnie długo, bo długo nic nie napisałam. Przychodzę do Was z wysoko podniesioną głową, patrząc do przodu. Nie oszukujmy się, są marne szanse, że w najbliższym czasie cokolwiek tu dodam. Zapytacie zatem, czy to definitywny koniec kolacji. Dla Was kochani mała miniaturka - wydarzenia za X rozdziałów, które mają miejsce w kolacji z wampirem. Żebyście wierzyli we mnie, i żebym ja sama uwierzyła.

Blog założony przeze mnie z myślą o niezwykłej miłości Caroline i Klausa bohaterów serialu Pamiętniki wampirów . Piątek, 1 marca 2013. Środa, 16 stycznia 2013. Po cichutku wyszedłem ze sypialni, nie chciałem, żeby Caroline się obudziła, tak słodko wyglądała kiedy spała. Powolnym krokiem podszedłem do drzwi, jednak nie zdążyłem zapukać. W momencie kiedy już unosiłem rękę drzwi skrzypnęły, a za nimi pojawił.

1 Numer na playliście odpowiada rozdziałowi. Rozdział Trzeci - piosenka trzecia. 2 Proszę by SPAM i powiadomienia trafiały do odpowiedniej podstrony. 3 Rozdziały będą się pojawiać co weekend. Środa, 12 września 2012. Nieśmiertelni zapomnieli komu zawdzięczają istnienie. Nagle dziewczynka zesztywniała i spojrzała w stronę Matki. Powiedziała coś smokowi i podbiegła do opiekunki.

Wiele się zmieniło przez te około pół roku i pogubiłam się z niektórymi adresami blogów, więc możecie mi je bez problemu podawać w komentarzach.

Środa, 20 lutego 2013. Po raz drugi Kompania wyrżnęła o mieliznę. Statek się nam trochę chrzani, bo brak załogi i nie dajemy sobie rady ze sterowaniem. Całe szczęście, że statek na mieliźnie osiadł tuż przy brzegu, a tam się okazało, że na lądzie się zawalił budynek Sądu Najwyższego, więc w związku z tym, razem z Neśkiem przesiadamy się na statek nowej Kompanii, tym razem jako Przysięgłe, razem z załogą Ławy. Wtorek, 12 lutego 2013.

Wszechświat jest jak równanie, którego wynik zawsze jest równy zero. Czwartek, 20 marca 2014. Mam nadzieję, że jeszcze ktoś czyta moje opowiadanie? Tym razem rozdział będzie bardziej spokojny. Na końcu rozdziału jest dodatkowa historyjka pt. Myślę, że ostatnio pogoda nie specjalnie zachęca do spacerów, więc chętniej siądziecie do lektury. Przynajmniej tak jest u mnie. 8211; To dobrze, że.

Widzę, że dorastasz! Nie wybierałam zwierzaka, sam mi się pojawił. - Mój tatuaż przedstawiał niewielkiego kota, który stał na dwóch tylnych łapach. Znajdował się na żebrach, a jego przednie łapki sięgały do mojej piersi, delikatnie na nie wchodziły, dlatego Carlos nie zobaczył całego dzieła. Co to wszystko oznacza? Zmarszczył brwi, zadając kolejne pytania. Jedna rodzina - uśmiechnęłam się. Chłopak nadal intensywnie nad czymś myślał. Skarciłam się w duchu, ponieważ później musia.

Jeszcze chwila i minęłoby pół roku. Cóż, można by rzec iż jestem mistrzem w odkładaniu wszystkiego na później, ale to nie jest powód do dumy. Ale pomimo mojego nieposkromionego lenistwa, wykopałam tę notkę z pod sterty kurzu i oto jest! Nie poprawiałam błędów, więc pewnie jest sporo powtórzeń i błędów stylistycznych, ale nie mam dziś siły do kosmetyki tego fragmentu. A co to za lekcja? Na całe szczęści.