Odkąd Beti wyjechała z Mansy 4 tygodnie temu i zostałam sama, mój mansowy świat przyspieszył jeszcze bardziej. Wiele rzeczy chciałam dokończyć przed moim wyjazdem, dlatego jeszcze 5 dni przed opuszczeniem mojego kochanego afrykańskiego domu biegałam z pędzlem i kończyłam ostatnie malowania w przedszkolu. Był to czas niezwykłych spotkań i rozmów, czas radości z tego, że mam w Mansie prawdziwych przyjaciół i rodzinę, ludzi, którzy mi ufają, goszczą w swoich domach i sercach.

Czwartek, 27 lutego 2014. Chciałabym być małym ptakiem, który lata pod niebem. I śpiewa piękną kołysankę, by utulić cię do snu. Chciałabym być małym dzieckiem,. By doświadczyć w moim sercu miłości mamy. Chciałbym być płynącą rzeką i cieszyć się pięknem natury. Chciałabym być aniołem, który jest z Tobą w dobrym i złym czasie. Chciałabym być szczęściem dawanym wszystkim ludziom. Chciałabym być krwią, która Cię chroni.

Dni uciekają jak ziarenka piasku w klepsydrze. Mam świadomość, że jeszcze tylko krótka chwila i. Chcę wycisnąć te dni do ostatniej kropli miłości. Codzienna Eucharystia daje kopa, a po ostatniej spowiedzi czuję się jak niesiony na skrzydłach. Poznałem Bwalyie i Mapalo, dziewczyny z dobrych domów. Kiedy mnie widzą, powtarzaj.

Niedziela, 18 sierpnia 2013. Zaczelo sie Lima i Lima sie konczy. Brak polskich znakow zastepuja wszechobecni polacy. Za trzy dni bede w Polsce. To chyba czas na podsumowania.