Czwartek, 6 sierpnia 2015. Miesiąc szykuję się do napisania posta, masakra. Przez te pół wakacji ciągle się uczyłam, zamulałam i grałam na kompie. Dodatkowo codziennie przez 2 tygodnie jarałam, zdarzały się po 2 blanty na wieczór. Tak więc dostałam od ciotki rozkaz, że w dniu mojej pełnoletności mam opuścić dom i nie interesuje ich co zrobię i gdzie się podzieję. Niech będzie spokojna, zawsze sobie sama radziłam i było dobrze, więc czemu teraz by miało być inaczej? Jedyne czego pragn.

Just stop hanging around! Ostatnio jestem wybornym marnowaczem czasu! Tak, uwielbiam te studia, ale nie chce mi się wszystkiego ciągle uczyć i robić. Jeden tydzień całkowicie olałam i trochę mi się zebrało, ale totalnie mi się nie chce. Muszę coś z tym zrobić! Zamiast po przyjściu do domu obijać się z dwie godziny z robieniem obiadu i jedzeniem, to zrobić to szybko! Zrobić co mam zrobić, a potem mieć wolny czas dla siebie! Wkurza mnie to masakrycznie! Wtorek, 28 października 2014.

W zeszłym tygodniu cztery dni ćwiczyłam, a od piątku sobie odpuściłam. Wiadomo, weekend, to ja od razu przestaję się starać, nie wiem dlaczego te weekendy są dla mnie takie straszne, że jak widzę jedzenie to nie umiem się powstrzymać. W każdym razie, dzisiaj generalnie zjadłam parę śliwek, wypiłam kawę, herbatę i tyle. Najchętniej zamieszkałabym na tym śliwkowym drzewie. Ćwiczyłam, powiedzmy, mniej więcej 50 minut. 18 lat, klasa .

The difference between want and need is self control. Bo już dziś nic więcej nie zjem. Właśnie siedzę i popijam herbatę czerwoną yerba mate. Zobaczymy, co będzie dalej.

Sobota, 29 czerwca 2013. u was też widzę, że coraz ciszej i coraz rzadziej coś się pojawia. ale to dobrze, bo chyba znaczy, że mamy co robić w realnym życiu, prawda? Powoli wracam do zdrowia, choć przez cały lipiec czeka mnie rehabilitacja. W między czasie zaczęłam nowy projekt, który nie skupia się tylko i wyłącznie na diecie, a na tym wszystkim co kłębi mi się w głowie.

Chroni mnie tylko to, że do perfekcji brakuje mi nie wiele, a tłuszcz w wysokich obcisłych spodniach nie wylewa się na boki, bo nie ma gdzie. Dla mnie nie ma już ratunku. Albo znajdę sposób, który pomoże mi w walce z obżarstwem, albo się wykończę. Tak więc nie krytykujcie mnie, sama wiem, że to co robię jest głupotą, ale to chyba jedyna droga do tego, by wrócić na dawny tor. Bo ćwiczyć już praktycznie kurwa nie mogę.

Przeszukalam dzis wszystkie dyski, by znalezc kilku zdjec. Natrafilam na tak wiele pieknych sciezek mojego zycia. Milosci, usmiechy, troski, zabawy. Pusta, rozbrzmiewam echem za każdym krokiem,. O wspaniałych filarach, portykach, rotundach. Na mym podwórzu wytryska i opada z powrotem fontanna. Rozsiewają swą bladość jak zapach.