Usłyszałam kroki dobiegające zza moich pleców, a kiedy spojrzałam w tamtym kierunku, dostrzegłam Lucasa. Posłałam uśmiech w jego stronę, kiedy zbliżył się i usiadł tuż obok. Alkohol, krążący we krwi całkowicie zbagatelizował fakt, że znajdował się niebezpiecznie blisko. W Las Noches nie macie takich atrakcji, co? 8211; zapytałam, nie myśląc zupełnie o bawiących się niedaleko Shinigami.

Niedziela, 23 listopada 2014. Pomimo powierzchownej pewności swojej decyzji, w głębi ducha odczuwała pewien niepokój, bała się wejść do gęstszego lasu. Nie miała innej skuteczniejszej broni niż jej umysł i. Ej, gdzie idziesz? Nie zwracała uwagi, dokąd dokładnie idzie, skupiła się raczej na detalach otoczenia. Wytężyła wszystkie zmysły, szukając choćby najmniejszego ślad.

w świecie smoków, Nimnar. Tego dnia niebo było przesycone kolorem przelanej krwi przez ogromne bestie. W dole rozciągał się las. Nie taki zwykły, tylko pełen dziwnie wykręcanych drzew w kolorze hebanu. Z tego powodu puszcza zyskała nazwę Czarnego Lasu. Ciii Shaiyo, nie płacz. Niespodziewanie rozległ się ryk rozsierdzonej bestii. Szatynka odwróciła się gwałtownie, prawie tracąc .

Każde głębsze uczucie prowadzi do cierpienia. Siostrzyczko, co robisz? Mei zajrzała do pokoju, spoglądając na otwartą torbę pełną ubrań. No to mnie przyłapała, pomyślałam, próbując jednocześnie wymyślić jak najlepsze wytłumaczenie. Pakuję stare ubrania - powiedziałam prawdę. Weszła i usiadła na łóżku. W szafie zrobiło się ciasno, robię małe porządki - odpowiedziałam. Przeprowadzkę można było nazwać i tak. Aha, a pamiętasz o jutrzejszym spotkaniu w akademii? Siostrzyczko, pamiętaj o spotkaniu! Głos Mei z .

Mam mega dużo do zrobienia, więc zdecydowałam, że to idealny moment na napisanie jakiejś notki informacyjnej. Fiery Dancer będzie kontynuowane! Zamierzam otworzyć z powrotem bloga, gdy napiszę sobie co najmniej 5 rozdziałów do przodu i dodam nowy rozdział 7. Z poprzedniego jestem bardzo niezadowolona, miałam go poprawiać, ale jakoś tak niechcący zaczęłam pisać nowy.

Błąkałem się z nadzieją, że pomysł i plan odsłonią się w sposób naturalny. Że sens w końcu się objawi, ponieważ sens istnieje. Dlatego każdego roku wypuszczam się w podróż coraz dalej i dalej. Na koniec kontynentu, żeby zostawał tylko powrót. Potem to wszystko wciąż mi się śniło. Co on miał wspólnego z dziećmi? Zawsze mogę opuścić wioskę - pomyślał, zapinając czarną pelerynę tuż pod szyją. - Tylko, że postanowiłem zostać. Kurwa! Po pierwsze musiała wyjaśnić sprawę z Ryu.