Życie jest zbyt krótkie żeby rozpamiętywać upadki. Sobota, 8 sierpnia 2015. Bartuś jestem oburzona - oznajmiłam. Ej, ale przecież ja nic. - popatrzył bezradnie na Nowakowskiego, który tylko wzruszył ramionami i wziął kęs kanapki. - O co chodzi? Jęknął rozpaczliwie. Jak mogłeś zrobić tatuaż beze mnie i jeszcze mi nie powiedzieć? Ocknął - Myślałem, że zrobiłem coś gorszego - odetchnął.

Kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa. Sobota, 31 października 2015. Kolejny tydzień leciał mi szybko. Odczekuję chwilę, a z pomieszczenia wypada Paulina. A ty nie powinnaś już przynajmniej konsumować śniadania? Pytam gdy widzę Bogucką z ręcznikiem na głowie oraz owiniętym wokół ciała. Cześć - żegnam ją po czym sama zajmuję łazienkę. Maluję, czeszę i wychodzę. Za 3 godziny masz sprawę.

Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co ci się trafi. Sobota, 7 marca 2015. Następnego dnia pierwszy w ośrodku obudził się Krzysiu. Co z niego taki ranny ptaszek zapytacie? Otóż tego tak na prawdę nie wie nikt. Krzysztof Ignaczak to temat niewyczerpany. Nikt nie wie o nim wszystkiego. Ciekawe czy on wie o sobie wszystko. Jak ja czegoś nie zrobię to nikt tego nie zrobi! Tego to dowiemy się niedługo.

Czwartek, 13 sierpnia 2015. 11 W porwaniu niepotrzebna jest zgoda. Bardziej spytałam niż powiedziałam, spoglądając na uśmiechniętą twarz chłopaka. Nie powiem, bałam się trochę tej rozmowy. Uniosłam delikatnie kąciki ust gdy Wellinger zasiadł obok mnie, przesuwając swoją dłonią po mojej. Poczułam delikatny dreszczyk, przechodzący przez plecy. Ale ja za młody jestem! Na to słowo zrobiło mi się cieplej na sercu. Od teraz jesteś moja i nie pozwolę żebyś zaniedbała swoje.