Poniedziałek, 25 sierpnia 2014. Niespokojnie obracałam komórkę w dłoni. Bawiłam się nią i czekałam. Mimo wszystko nie dostałam żadnej odpowiedzi. Może wciąż jest na mnie obrażony? Powiesz co się stało? Zapytał szybko, ale wyczułam w jego głosie coś więcej niż pozorną obojętność. -zaczęłam w przypływie odwagi, ale ona szybko ze mnie uleciała.

Na początek muszę Wam powiedzieć, że będzie mi brakowało cotygodniowego wkurzania się na to, że nie mam gotowego rozdziału. Czwartki będą puste bez przepisywania na szybko notki. Tak wiem, mam problemy haha. Na pierwszym miejscu muszę gorąco podziękować. Za to, że znosiła moje ględzenie i była ze mną już od dłuższego czasu.

Można zamknąć oczy na rzeczywistość, ale nie na wspomnienia. Można zamknąć oczy na rzeczywistość, ale nie na wspomnienia. Niedziela, 15 lutego 2015. Szłam wolno noga za nogą. Musiałam w końcu dobrzeć w jakiś sposób do domu, aby go więcej nie spotkać. Przez nasza rozmowę nie czuję się najlepiej, a na dodatek nie mam ochoty oglądać pogardy ludzi do mojej osoby.

Pomóż mi się uwolnić z tego koszmaru, Itachi. O boże, najmocniej przepraszam! Powiedziałam, następnie kucnęłam naprzeciw mężczyzny uważnie go ilustrując. No i czego pani się gapi? Warknął, podnosząc się z betonu. Zaskoczona cofnęłam się do tyłu. Już nie te lata co? Spytałam ojczulka, podając mu klucz francuski. Mama, w kuchni? Spyta.

Naruto i Hinata - Uniwersytet Konoha. Naruto i Hinata zaczynają właśnie trzeci rok studiów, który okaże się dla nich niezwykle ważny, nie tylko ze względu na zbliżające się egzaminy licencjackie. Wtorek, 6 października 2015. Sai w dalszym ciągu spo.

Ten słoneczny dzień z rana zapowiadał się wielką porażką. Ale może zaczniemy od samego początku. Po ostatniej imprezie minął tydzień. Dziewczyny planowały wypad na miasto, no bo dawno nie miały takiego luzu od nauki i oczywiście rodziców. Ale jak zawsze coś musi pójść nie tak! Krzyknęła Kas do telefonu. No po prostu świetnie! Już jej wypad na basen zostaje po prostu zjebany! Podziękujcie proszę mojemu bratu. Homoś uwziął się abyśmy polali się zimną wodą i oto leże i cierpię! Ale t.