Na chwilę obecną znajduje się 297. Wszystkie usunięte, zawieszone, z ograniczonym dostępem blogi zostaną usunięte. Jeśli uważasz, ze Twój blog został bezpodstawnie usunięty, napisz.

Piszę tego posta, bo muszę chyba wam coś wyjaśnić. Minęło sporo czasu od ostatniego rozdziału. W między czasie nie napisałam nic. Kompletnie wygasła mi wena na to opowiadanie. Męczyłam się z nim bardzo. Straciłam na nie jakikolwiek pomysł. Po drodze był koniec roku, zaliczanie, miałam aktywne wakacje, druga klasa liceum jeszcze gorzej. Ogólnie to wszystko mnie odpychało od pisania opowiadania na ten temat.

Jestem tak bardzo w tobie zakochany. I mam nadzieję, że o tym wiesz. Kochanie, twoja miłość jest więcej warta niż złoto. Tak daleko doszliśmy, moja droga. Spójrz jak dorośliśmy i chce zostać z Tobą,. Aż będziemy siwi i starzy. Tylko powiedz, że nie odejdziesz. Tylko powiedz, że nie odejdziesz. Popsułeś wszystko, wiesz? Wysapałam, kiedy się od siebie oderwaliśmy. Zapytał zdziwiony, po czym załapał mnie za biodra przyciskając do siebie.

Jasne włosy, bladoniebieskie oczy i okulary na nosie, które odejmują jej trochę lat. Za wysoka jak na dziewczynę, wysportowana i ponoć zgrabna sylwetka. Przeciętnej urody nastolatka z wiecznym uśmiechem na twarzy. Zwykła licealistka z marzeniami i planami na przyszłość. Licealistka, która ma ten z tych trudnych charakterów. Jest nadzwyczaj wredną i pyskatą osobą, a ludzie nie jednokrotnie jej to powtarzają. Uparta? Otacza się ludźmi, którzy też nienawidzą nudy.