Na wojnie nie ma nagrody za drugie miejsce. Rozdział siódmy - Prawdziwa przyjaciółka. Instytut nie stara ł się nawet dla Grace. Le żała tam - to znaczy w skrzydle szpitalnym - dziewiąty dzień, bez zmian. Czasami ktoś przyszedł zmierzyć jej puls, czasami wstrzyknąć coś do kropl.

Wielkimi krokami zbliżało się lato. Niemal zapomniałem, jak jeszcze przed chwilą deptałem po zimnym śniegu i zapragnąłem znów doświadczyć tego uczucia. Myślę, że zima nie będzie mi się kojarzyła z niczym przyjemnym. Zbyt wiele wspomnień wiązało się z tą porą roku. Muszę mieć tylko nadzieję, że nie będę sobie przypominać nic podczas pierwszego corocznego śniegu. Poszukam sobie jakiejś pracy na ten czas.

Po dziesięciu minutach bezustannego wpatrywania się w niebo, powróciłem myślami do rzeczywistości. Jak oparzony w pośpiechu podniosłem się z ziemi, gdyż zdałem sobie sprawę, że jak zawsze po przemianie w człowieka jestem zupełnie nagi. Rozejrzałem się wokół i bez problemu rozpoznałem moje położenie. Na szczęście byłem w pobliżu rodzinnego domu i wystarczyło kilka minut, aby do niego dotrzeć. To lepiej ty nam powiedz, dlaczego jesteś w krwi? .