Można zamknąć oczy na rzeczywistość, ale nie na wspomnienia. Można zamknąć oczy na rzeczywistość, ale nie na wspomnienia. Niedziela, 15 lutego 2015. Szłam wolno noga za nogą. Musiałam w końcu dobrzeć w jakiś sposób do domu, aby go więcej nie spotkać. Przez nasza rozmowę nie czuję się najlepiej, a na dodatek nie mam ochoty oglądać pogardy ludzi do mojej osoby.

World 2020 - Rozdział 1. Myślałeś kiedyś, jak bardzo znasz ten świat? Jestem jedną z wielu, która chce dostać się do Londynu, a nawet do Japonii, gdzie będę mogła żyć spokojnie. Moje jakże ciekawe przemyślenia o życiu, zostały przerwane pukaniem. Po chwili drzwi się otwarły i w progu stanęła moja matka. Dostałaś list z Centrum - powiedziała. Moja noga powędrowała w stronę jego krocza.

Nie potrafiłam wymazać wspomnień w głowie o tym, kiedy się całowaliśmy, jak on w ogóle mógł pomyśleć, że byłabym w stanie zapomnieć o tym wszystkim, co się w tak krótkim czasie między nami wydarzyło? Spojrzałam na Sasuke, który już chyba kilka razy zdążył wypowiedzieć moje imię, kucnął obok sofy i złapał moją dłoń w swoją. Tak, dobrze tylko głowa mnie boli. O czym ty mówisz? Co mi to przyniosło! .

We live, as we dream- Alone. Niedziela, 29 grudnia 2013. Czyżby jakieś fatum zaczęło nade mną ciążyć? Nie musiałam długo czekać by się przekonać, iż rodzice mieli w zupełności rację, co do niego, baaa! On był nawet gorszy niż wynikało to z ich opowieści. Jeszcze tego samego dnia, wieczorem usłyszałam .

Iosna, przyjemna pora roku. Jednakże rozpoczyna się szkoła, z czego wielu uczniów nie jest zadowolonych. Do tej grupy należę Ja. Moje zainteresowanie jest bardzie oryginalne, niż u innych. Nie mogłam uwierzyć w to co słyszę.