8211; jęknął zaspany Ron, który wyjrzał zza drzwi do swojego pokoju. Trzeba było przyznać, że aby zbudzić najmłodszego syna Weasleyów trzeba dość głośno hałasować, co nie było łatwym zadaniem. A jednak bliźniak miał wystarczająco donośny głos, by postawić brata na nogi.

W życiu bowiem istnieją rzeczy,. O które warto walczyć do samego końca. Proszę Was o włączenie tej melodii, dziękuję. Hermiono Granger witaj wśród żywych. Chłopak jednym zaklęciem powalił wroga i odwrócił się w stronę z której dobiegał mój głos. Wyszeptała pytanie na które odpowiedzi nie znałem. To były ostatnie słowa, które wypowiedziałem.

Środa, 13 listopada 2013. Marzycielka, która stara się twardo stąpać po ziemi.

Człowiek latami nabiera doświadczeń, które traci zakochując się w przeciągu jednego dnia. Czwartek, 22 sierpnia 2013.

Jak twórca kanarkowej kremówki namieszał w głowie Granger. Sobota, 8 sierpnia 2015. Witajcie kochani, przepraszam za to, że tyle musieliście czekać, ale rozumiecie. wakacje! Dziewczyna zatrzymała się i obróciła ponownie w jego stronę. -Muszę ci powiedzieć coś bardzo ważnego. W jego głowie odbijały się echem słowa Ginny , Jeśli zepsujesz jej wieczór.

Żadna wielka miłość nie umiera do końca. Wtorek, 30 czerwca 2015. Przepraszam za tak długą nieobecność, trochę tego bloga zaniedbałam. Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Zastanawiam się nad tym, by znowu zacząć pisać i poprowadzić tego bloga do końca. Jeśli ktoś chce, bym reaktywowała tego bloga, proszę o komentarz pod tym postem, będę bardzo wdzięczna.

Prawdziwa miłość jest jak duch, o którym wszyscy mówią, ale niewielu go widziało. Niedziela, 21 kwietnia 2013. Przez życie, jak przez błoto, idzie się z trudem. Może to była któraś z pacjentek rodziców? Witaj, Hermiono - wysyczała, patrząc na mnie szalonymi oczami, w których widniała jedna, wielka pustka. Dzień dobry - uśmiechnęłam się życzliwie. Przepraszam, ale ja pani nie znam - wyszeptałam, cofając się o krok. No to słucham - odpowiedziałam hardo.

Prawdziwe szczęście odnajdziesz w oczach drugiej osoby . Środa, 17 kwietnia 2013. Otóż tak, zamykam bloga. I mogłabym tak dalej wymieniać, ale po co? Zostawiam go żebyście w razie czego mogli poczytać co nieco. Może kiedyś do niego wrócę, co jest bardzo wątpliwe, ale nic na to nie poradzę.