Is there anybody here! Żyję i znowu pojawiam się na tej stronie. Sama w to nie wierzę i jestem taka szczęśliwa. To co mam zamiar pisać niewiele ma wspólnego z tym co pisałam do tej pory. Ale mam nadzieję, że mimo tego zajrzycie i przeczytacie moje nowe wypociny. Cóż to takiego, zapytacie pewnie. Jak widzicie nie jest to typowe opowiadanie fanfiction o Ha.

W życiu bowiem istnieją rzeczy,. O które warto walczyć do samego końca. Proszę Was o włączenie tej melodii, dziękuję. Hermiono Granger witaj wśród żywych. Chłopak jednym zaklęciem powalił wroga i odwrócił się w stronę z której dobiegał mój głos. Wyszeptała pytanie na które odpowiedzi nie znałem. To były ostatnie słowa, które wypowiedziałem.

Takie okrzyki dało się słyszeć w sobotni poranek w Wielkiej Sali. Młodzi czarodzieje schodzili się, aby zjeść śniadanie, a potem dotrzeć na boisko do quidditha i obejrzeć mecz. Ron, czemu nic nie jesz? Spytała zatroskana panna Granger przerywając pochłanianie sałatki. Weź, bo jeszcze zapeszysz! Racja zreflektował .

Niewykluczone, że pojawi się coś Potterowskiego ;. Jestem otwarta na Wasze propozycje. Jeśli masz jakieś pytania pisz - hogwarts.

Człowiek latami nabiera doświadczeń, które traci zakochując się w przeciągu jednego dnia. Czwartek, 22 sierpnia 2013.

Fremione- Kocham Cię, bo cały wszechświat sprzyjał mi w tym, bym mógł Cię poznać. Niedziela, 22 czerwca 2014. Co z tym blogiem? Tu Mary. Wielu z was pyta, co stało się z autorką Rose i czy opowiadanie będzie kontynuowane.

Bo tylko śmierć potrafi rozdzielić prawdziwą miłość, ale czasem nawet jej się nie udaje. Kiedy człowiek jest zakochany, ukazuje się światu takim, jakim powinien być zawsze. Czwartek, 14 marca 2013. Bardzo, ale to bardzo dziękuje Księżnej Marry. Która mnie nominowała do The Versatile. 2 Ujawnić siedem faktów o sobie. 3 Pokazać nagrodę na swoim blogu. 4 Nominować 10 blogów, które twoim zdaniem na to zasługują.

Prawdziwa miłość jest jak duch, o którym wszyscy mówią, ale niewielu go widziało. Niedziela, 21 kwietnia 2013. Przez życie, jak przez błoto, idzie się z trudem. Może to była któraś z pacjentek rodziców? Witaj, Hermiono - wysyczała, patrząc na mnie szalonymi oczami, w których widniała jedna, wielka pustka. Dzień dobry - uśmiechnęłam się życzliwie. Przepraszam, ale ja pani nie znam - wyszeptałam, cofając się o krok. No to słucham - odpowiedziałam hardo.

Piszę tego posta aby dac jakiś hmm. Kilka znanych mi osób, czytających tego bloga zapytało mnie się czy go zawieszam. Ostatnio napisałam kolejny rozdział, jednak mój komputer się zbuntował i musiałam go odświeżać, i mi się wszystkie pliki usunęły, wraz z nowo napisanym rozdziałem. Stało się to kilka dni temu i po prostu totalnie się zniechęciłam do napisania go. Jednak mam nadzieję, że w wakacje uda mi się nadrobić stracony czas.

Jest to blog o 4 przyjaciółkach i ich magicznych przygodach. Niedziela, 3 marca 2013. I tak minęły dwa tygodnie. Ogólnie było spokojnie, bez żadnych większych niespodzianek dla Zuzanny. Słońce swoimi promieniami lekko otulało jej twarz. Usiadła na nim ,a potem lekko pochyliła się do tyłu.