Kochani, długo zwlekałam z tym postem. Przepraszam was bardzo, ale i tak już pewnie straciliście nadzieję na to, że coś się tu jeszcze pojawi. Przez ten wolny, świąteczny czas nawet próbowałam coś napisać, ale nic mi się nie kleiło i ostatecznie się poddałam. To teraz pora na tłumaczenie. Dobra, mam jeszcze parę argumentów, ale nie będę was zanudzać. No i mam nadzieję do napisania! .

FaWi - bo nic nas nie powstrzyma przed miłością! Piątek, 15 maja 2015. Zielonooka dziewczyna ułożyła głowę na klatce piersiowej profesora, wsłuchując się w bicie jego serca. Mężczyzna zaś delikatnie zataczał dłonią kółka na jej, nieco już zaokrąglonym, brzuchu. - Szepnął, zakręcając sobie jej rudy kosmyk wokół palca drugiej dłoni. Zastanawiała się, pomagając Consalidzie pakować ubrania do walizki.

Niedziela, 27 kwietnia 2014. Nie zostało mu już nic. Usłyszał delikatne pukanie do drzwi. Proszę- powiedział ostro przekonany, że to Adam który za chwilę znów zacznie domagać się pieniędzy. Nawet nie podniósł wzroku na osobę która weszła do gabinetu.

- pocałował ją w policzek. To dobrze bo musimy się zbierać . Dzwonili ze szpitala, mam dzisiaj nocny dyżur. Samborowi coś wypadło, coś z dzieckiem - krzyknął z łazienki. Ale przecież mamy jeszcze trochę czasu, prawda? I spojrzała na prysznic. To do zobaczenia jutro Wiktorio - pocałował ją delikatnie.

FaWi - zamknięty rozdział? Wtorek, 18 sierpnia 2015. Tak kolejna część i dwie wiadomości ode mnie. Rozmyślania Ricardo, który skrzętnie przygotowywał swoją podróż do Londynu przerwał cichy pisk telefonu stacjonarnego .

Wiktoria siedziała na ławce pod salą operacyjną. Nawet w bufecie nie można .