Kochani, długo zwlekałam z tym postem. Przepraszam was bardzo, ale i tak już pewnie straciliście nadzieję na to, że coś się tu jeszcze pojawi. Przez ten wolny, świąteczny czas nawet próbowałam coś napisać, ale nic mi się nie kleiło i ostatecznie się poddałam. To teraz pora na tłumaczenie. Dobra, mam jeszcze parę argumentów, ale nie będę was zanudzać. No i mam nadzieję do napisania! .

Niedziela, 9 marca 2014. Przybywam do Was z ostatnią już częścią. Zwykły poranek w domu FaWi. Profesor Andrzej Falkowicz laureatem Nagrody Nobla? Przeczytała na głos nagłówek strony tytułowej jednego z brukowców. Ponad trzyletnia dziewczynka zajadała się sałatką owocową, siedząc w krzesełku dla dzieci. - Cio to? Spojrzała zaciekawiona na rudowłosą lekarkę, wkładając kawałki kiwi do buzi.

- pocałował ją w policzek. To dobrze bo musimy się zbierać . Dzwonili ze szpitala, mam dzisiaj nocny dyżur. Samborowi coś wypadło, coś z dzieckiem - krzyknął z łazienki. Ale przecież mamy jeszcze trochę czasu, prawda? I spojrzała na prysznic. To do zobaczenia jutro Wiktorio - pocałował ją delikatnie.

Wiktoria siedziała na ławce pod salą operacyjną. Nawet w bufecie nie można .