Wyjaśnienia słów zaznaczonych na fioletowo. Dziewczyna wyglądała naprawdę pięknie, tylko nie chciała tego przyznać. 8211; Jak wam nie wstyd, panowie? 8211; rz.

Dni w podróży mijały Oleandrze jednocześnie bardzo szybko, jak i dłużyły się niemiłosiernie. Chciała już być na swojej ziemi. Chciała już dołączyć do obrońców swojej korony. Wraz ze swoim niewielkim oddziałem w niecały tydzień dotarli do obozu Edama i Clandestine. O co znów chodzi? Postradałaś zmysły, pani. Oleandra uśmiechnęła się szeroko, skinąwszy głową.

Laine biegła ile sił w nogach korytarzami Twierdzy. Znowu zaspała i prawdopodobnie ZNOWU. Spóźni się na poranną odprawę. Wpadła do jadalni jak burza i oczywiście zastała jedzących już uczniów. Miała szczerą nadzieję, że jej się upiecze. Już, już siadała do swojego stołu gdy. Rowancrow, do mnie! Niemal czuła na sobie to zimne spojrzenie znienawidzonej nauczycielki. Przełknęła ślinę i odeszła razem z nią na bok. To znaczy, pani Profesor? Domyślam się, pani Profesor.

Wtorek, 25 października 2016. Zamrugałam kilkakrotnie powiekami, powracając na ziemie z głębi własnych przemyśleń, po czym zaprzestając wgapiania się w okno odwróciłam za siebie i strzeliłam mentalnego plaskacza w czoło. Krasiński, won z mojego mieszkania w tym momencie. Ej, to już nie jestem Vence? Więc poczuj się jak tajny agent i znajdź drzwi wyjściowe. No nie bądź już taka królowa śniegu. Trzeba się cieszyć! Katarzyno Ziółkowska, czy zechcesz m.

Ekspedientka niecierpliwie potrząsnęła dłonią z paragonem, czekając na zapłatę. Wracając myślami na Ziemię, po czym sięgnęła do torebki, by wyciągnąć z niej portfel. Klienci stojący za nią wydawali z siebie niezadowolone chrząknięcia. Spieszyli się, a ona blokowała kolejkę. Położyła na ladzie dwudziestodolarówkę i chwyciła foliową torbę z zakupami.