Sobota, 3 stycznia 2015. Po pierwsze i najważniejsze- zarobek, dobrze wiedziałam, że nie mogę żyć cały czas na utrzymaniu rodziny i choć zapewniano mnie kilkakrotnie, że pomaganie mi wyjść z zadłużeń, w jakie nierzadko zdarzało mi się wpadać, to nie problem ja wolałam wybrać bardziej samodzielną drogę. Porządkowanie dokumentów należało do jednych z najmniej lubiany.

Tańcząc z demonami, żyjąc w grzechu. Opowiadanie może zawierać treści o przemocy etc.

Przepraszam za czas, ale ten rozdział jest dosyć długi i niełatwo się go pisało. Chciałabym podziękować wszystkim, którzy czytali to fanfiction i jakimś cudem podobało im się ono. Wymieniałabym z userów, ale tego nie zrobię w obawie, że o kimś zapomnę. W każdym razie chyba dobrze wiecie, kto komentował i tym osobom dziękuję z całego serca, naprawdę, bez was to fanfiction pewnie nie zostałoby napisane, jakkolwiek oklepanie to brzmi. Dziękuję za to, że we mnie wierzyliście. Louis patrzy na funkcjonariuszy .

Innym może się to podobać, a jeszcze innym nie. Ale cóż coś się zaczyna i kończy się coś. Ale za to zapraszam na Reality ruin my life.

Iedziałam w ulubionej kawiarni, czekając na mojego chłopaka. 8211; Podać coś? 8211; zapytała uprzejmie kelnerka. Harry spóźniał się już dwadzieścia minut. Skinęła głową, przyjmując zamówienie. Chociaż, mogłam się tego spodziewać.