Τοπος και τροπος εκφρασης σκεψεων και συναισθηματων. Χρησιμοποιούσε το χιούμορ, σαν φάρμακο σε τακτά χρονικά διαστήματα για να τη βγάζει από τον φανταστικό κόσμο των ιδεών που είχε μάθει να τρυπώνει όλα της τα χρόνια. Ένοιωθε πως ο αντίλογος και η φλυαρία δεν ευδοκιμούν σε κάποιες περιπτώσεις, ενώ η σιωπή ή το αληθινό χιούμορ, με εύθυμη διάθεση, που εκδηλώνεται χωρίς ειρωνεία, είναι δυο δρόμοι που μπορούν να βοηθήσουν. Χώρισα, χωρίζω, θα χωρίσω.

Κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι. Τρίτη, 14 Ιουλίου 2009. Κρυμμένη στο φως των κεριών. Μυρίζει λιβάνι και θάλασσα,. Στη σκέψη αυτός, η βραδυά η χτεσινή. Ανάσα στο τζάμι και λέξεις στο χαρτί. Σημάδια έρωτα στα σεντόνια, στις ψυχές,. Στις άδειες παραλίες, δίπλα από ξεβρασμένα κοχύλια,. Κυνηγητό με πόδια γυμνά πάνω στην άμμο. Σε φάρους σε νύχτες με πανσέληνο. Όνειρα κάτω από το φεγγαρόφως.

Happyshelly personal blog with positive attitude. Αναρωτηθήκατε άραγε ποτέ γιατί οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν ξέρουν κατά που πέφτει η πόλη Αθήνα;. I Love the way,the way you move.

Μη μου σκαλίζεις τη σιωπή. Κάποτε δεν υπήρχαν λέξεις να το περιγράψω,. Τώρα δεν υπάρχει λόγος να το θυμηθώ. Ταξίδεψα πολύ και μακριά για να καταλήξω ακριβώς εκεί που άρχισα. Και τελικά ολόκληρη η ιστορία μου συνοψίζεται σε μία φράση. Το λάθος ήταν στην αρχή. Ευτυχώς οι νύχτες παραμένουν συμπονετικές ως το ξημέρωμα. ΥΓ Αν δεις την επαρχία και είναι θλιμμένη, να της πεις θα γυρίσω. 5 της ψιθύρησαν γλυκά στο αυτί.

Good judgment comes from experience, and often experience comes from bad judgment. Monday, 11 May 2015. Μέσα στο αίμα δεν πεθαίνει η ελπίδα. Μέσα στο αίμα δεν πνίγεται η ελευθερία. Μέσα στο αίμα σου θα γεννηθεί το αύριο. Saturday, 21 September 2013. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Και τι δεν μου θύμισε αυτή η μικρή άγρια ίριδα, Moraea sisyrinchium,. Που μοναχική φύτρωσε στο παρκάκι της γειτονιάς μου, εδώ στη Ν. Θέρος, τρύγος, πόλεμος! Έχω τελειώσει το άπλωμα και του τελευταίου καλαθιού. Ιδρωμένη, γεμάτη εγώ και τα ρούχα μου, κολλώδη ζουμιά από τις σταφίδες, με μουδιασμένα πόδια και χέρια, κοιτάζω στο κινητό μου την ώρα. Ουπς! Ώρα να πάω να σβήσω το φούρνο.

When you were here before. Your skin makes me cry. You float like a feather. I wish I was special. I want to have control. I want a perfect body. I want a perfect soul.

Σάββατο, 15 Αυγούστου 2015. Ένα εγώ και ένα εσύ. Δύο λέξεις που μοιάζουν με καμβά. Πάνω τους μπορείς να ζωγραφίσεις άπειρες εικόνες με χαώδεις ερμηνείες και λέξεις. Να διαλέξεις λογής λογής εκφράσεις και να συνθέσεις μια ωδή από σκέψεις και διαλόγους, τραγουδώντας για τη ζωή. Δύο εσύ και κανένα εγώ. Για να δέσουν οι αποχρώσεις. Ώστε να γίνει ο καμβάς η ομορφότερη εικόνα στα μάτια σου. Να θέλεις να το θαυμάζεις συνέχεια.

Είναι η ζωή μόνο στιγμές και δεν μπορώ να σταματήσω. Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009. Ακίνητοι και Αέναοι μέσα στο πλήθος. Φρουροί και λυτρωτές των αισθήσεων μας. Καταπατητές των πρόχειρων κατασκευασμάτων μας. Αλύτρωτοι δυνάστες των παθών μας. Βρέθηκε αυτός μες το ταξί, ο ξένος. Να μου δώσει νερό και να με πάει μια βόλτα στη θάλασσα. Δεν άξιζα; Τόσο κακό παιδί είμαι τελικά;.