Kto by pomyślał, że taka chwila. Taki tam suprise z mojej strony, gdyż, iż, ponieważ pomysł na opowiadanie był . był w mojej ślicznej główce zajebiste, a w praniu wyszło tak jak wyszło. Wpakowałam się na minę i nie mam odwrotu. Czy podjąć ryzyko, pożegnać się ze wszystkimi, pomachać białą chusteczką i wylecieć w powietrze? I choose the second option, so . Może wrócę, ale nie obiecuję.

Sobota, 27 lipca 2013. Obok mnie stali chłopcy i się śmiali. Krzyknęłam i spadłam z łóżka. Zaczęli się jeszcze bardziej śmiać. -powiedziałam podnosząc się- Co wy tu robicie? Stoimy. Gdzie jest Nathan? Zapytałam podchodząc do szafy. A dlaczego za mną łazicie? Hej -powiedziałam wyłączając laptopa. Tak -ustawiliśmy je- Kto gra? Jay odwrócił się w ich stronę.