Karetka przyjechała po 10 minutach od wezwania. Ratownicy zabrali ją nic nie mówiąc o jej stanie. Czy mogę jechać z wami? Zapytałem wycierając zapłakane oczy. -Proszę-powiedziałem, kiedy wyczułem, że pielęgniarz chce mi odmówić-Ja muszę z nią jechać. To jedna z nielicznych bliskich mi osób. Dobrze, ale niech pan wie, że nie wolno zabierać mi nikogo więcej niż poszkodowanego. -powiedział i wskoczył do karetki, a ja za nim.

Co do cholery Hazz im na mój temat naopowiadał, że na dźwięk mojego imienia i nazwiska, wszyscy dębieją? Próbowałam zakryć szokiem, uśmiech malujący się na mojej twarzy. Doskonale zdajesz sobie sprawę z faktu, że gdybym poleciała, Rose zostałaby sama. Nie mogę jej przecież zostawić! Frustracja wydawała się wylewać z głosy mojej mamy.

Czwartek, 31 lipca 2014. Krzyknąłem do telefonu zdesperowany, nie miałem pojęcia kto dzwonił i w jakim celu ale jedno było pewne to on stoi za zniknięciem brata Mii. Heey, Justin kto dzwonił? Czy to coś ważnego? Stoisz tak od 5 minut i nie masz kontaktu z rzeczywistością. - z transu wyrwał mnie głos Mii. - powiedział zawiedzionym głosem tata Mii. Powiedziała zatroskanym glosem mama Mii.