خدایش رحمت کناد خدایت بیامرزاد. این اصلا مهم نیست که چه قدر سعی کنید و چه مدت زمان جاری باشد سرطان شما را خواهد کشت. عبور زمان فقط کارش را راحت تر می کند. می دانم که خسرالدنیا و الآخره هستید.

امیدی را که از من دور کردی تنگ در اغوش میکشم با تو که نه اما با خوش بینی ام اشتی میکنم! این دفعه مراقبش میشوم به دندان گرگ ها و نیش مارها و مکر روباه ها و چشمهای تنگ نمیسپارمش! زیر چکمه های نامردان رهایش نمیکنم. این دفعه وقتی خواستم دست کسی بدهمش چشمانم را باز میکنم. زیباترین پاره ی وجودم را میسپارم به اهلش مبادا دوباره دقش بدهند. دوباره باور میکنم که همه ادمها خوب و صادق و قشنگند اما باورم را روی همه امتحان نمیکنم! و به کارما هم شدیدا معتقدم! نوشته شده در یکشنبه .

ديگه انقدر خبر بد بوده اين چند وقت كه اين يكي خيلي عجيب نيست. مرثيه سرايي براي وبلاگ از دست رفته هم ديگه تكراري شده. فقط اينكه تا وقتي اينجا فيلتر باشه پست جديدي نمي نويسم. شايد رفتم جاي ديگه كه باز خبر مي دم. من مي دونم چجوري مي ميرم. هدفون تو گوشم يه ماشين بي هوا زيرم مي كنه.

چراغ راهنمایی سر خیابان مثل همیشه قرمز است. دلت می خواست فکر کنی که محمد خودش را مقصر می داند. به خاطر یکی از آخرین روزهای آن خرداد لعنت.

رفتم به خانم رسپشن گفتم که گم شده. کارت دانشجویی ازم خواست برای اطلاعاتم. نوشته شده در جمعه بیست و هشت.

کسل کننده و بی روحند. دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر. این روزهایم را دوست نمی دارم. این روزهای زمستانی سرکش و حرف گوش نکن را دوست نمی دارم. این روزهای زمستانی لجوج و غیرمنطقی و بی درایت را دوست نمی دارم! می ترسم ازین خود روزهای زمستانی! که می آیی, بعد از یک ماه.

حسرتم بسیار و می گویم ببازم کاش. شرط هایی را که بستم باز با هرگز. شرط هایی را که بسته بودم با هرگز زیاد باخته ام! انجمن علمی تامین رایگان مقالات. ناگفته هايي از جنس سكوت. این وبلاگ فعلا اسم ندارد. یادداشت های یک دختر ترشيده. قوزک پای چپ یک زرافه ایده آلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده می خارد. چند ورق کاغذ و یه دونه قلم.

در مارس 7, 2012. بس که قحط سالی ست. اما خورده ام به بی پولی. اما به دردش نمی خورد. خلاصه توی این بی پولی خرید بدی بود.