Είμαι σίγουρη ότι περιμένετε φίλες μου την ανάρτηση αυτή με ενδιαφέρον για να δείτε τι κατάφερα στο μάθημα . ζωγραφικής! Πρώτα θα πω όμως ότι η δασκάλα αυτή δεν υπάρχει! Αυτό δεν ήταν μάθημα . ήταν παιδική χαρά! Που όπου χρειαζόταν όμως, παίρναμε το σοβαρό μας ύφος! Και σίγουρα θα έχετε δει φωτογραφίες στο φέης μπούκ . εδώ θα σας τις δείξω χαλαρά. με τον δικό μου τον μπλοκοτρόπο ! Που μας γέμισε χαρά και περηφάνια πρώτα για την καταπληκτική δασκάλα μας.

Καθώς έβλεπα μόνος την πανσέληνο και σε σκεφτόμουν. Άρχιζα να σε βλέπω . Ένιωσα το άρωμα σου να γεμίζει τον χώρο και σκεφτόμουν με ποιόν τρόπο θα μπορούσα να σε ξεχάσω. Πλύθηκα με το πιο καυτό νερό. Για να σε βγάλω από πάνω μου. Μέχρι που ένιωσα το δέρμα μου να καίγεται. Άκουγα την αγαπημένη σου μουσική . Την μία μετά την άλλη .

Βλέποντας παντού στο διαδίκτυο, φωτογραφίες μας, που αντιπροσωπεύουν την Άνδρο,καταλαβαίνουμε πως έχουμε γράψει μαζί ιστορία. Σάββατο, 15 Αυγούστου 2015. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Παρασκευή, 14 Αυγούστου 2015. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

171; Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος. 171;Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις. Πέμπτη, 30 Ιουλίου 2015. Τρίτη, 19 Μαΐου 2015. Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή. Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις. Αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,. Τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

Ο αγώνας τελειώνει πάντα είτε με νίκη είτε με ήττα. Την εσοχή ενός απόκρυφου βράχου στην κορυφή της Οίτης διάλεξε ένα ζευγάρι αετών να φτιάξει τη φωλιά του. Μαζί τους μεγάλωνε με αγάπη, στοργή και περισσή φροντίδα, ένα αετόπουλο, το δικό τους αετόπουλο.