Ένα ταξίδι σε ωκεανό που τυχαίνει να είναι μαύρος. Δευτέρα, 18 Οκτωβρίου 2010. Συγνωμη για την πολυημερη απουσια μου αλλα δυστυχως δεν ημουν σε θεση να γραψω στο μπλογκ λογω καποιας ασθενειας που με ταλαιπωρησε προσφατα. Αν και ακομα δεν εχω επανελθει πληρως ενιωσα την επιθυμια να γραψω. Σιγουρα τωρα που γραφω αυτο το κειμενο στο μυαλο μου τριγυρναει συνεχως μια φραση. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι. Τρίτη, 14 Ιουλίου 2009. Κρυμμένη στο φως των κεριών. Μυρίζει λιβάνι και θάλασσα,. Στη σκέψη αυτός, η βραδυά η χτεσινή. Ανάσα στο τζάμι και λέξεις στο χαρτί. Σημάδια έρωτα στα σεντόνια, στις ψυχές,. Στις άδειες παραλίες, δίπλα από ξεβρασμένα κοχύλια,. Κυνηγητό με πόδια γυμνά πάνω στην άμμο. Σε φάρους σε νύχτες με πανσέληνο. Όνειρα κάτω από το φεγγαρόφως.

Με ρώτησε κάποιος γιατί γράφω, ποιά η αφορμή, τι με ωθεί. Δεν είναι αποτέλεσμα μελετημένης σκέψης η γραφή μου, ούτε διαθέτω κάποιο ταλέντο. Ασυνάρτητη είμαι, ω ναι. Γράφω τυχαία, ναι, τυχαία. Σκόρπιες λέξεις είναι οι σκέψεις που ξεπηδούν ορμητικά σαν χείμαρος. Δεν είμαι συγγραφέας, δεν γράφω βεβιασμένα, απλά αφήνω τις σκέψεις να με οδηγούν.

Παρασκευή, 15 Απριλίου 2011. Δευτέρα, 11 Απριλίου 2011. Η φωτο δεν ειναι πλεον διαθεσιμη. Δευτέρα, 4 Απριλίου 2011. Ο αισθησιακός Ταύρος βουρτσίζει 100 φορές τα μαλλιά του πριν κοιμηθεί και ακριβώς διπλάσιες όταν ξυπνήσει, λίγο πριν βγει στον έξω κόσμο.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ. Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2014. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Σάββατο, 25 Οκτωβρίου 2014. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση.

Οι εξομολογήσεις του μυαλού μου. Αφιερωμένο στον Αντώνη που μας άφησε νωρίς. Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου 2010. Κάθε τέλος και μια νέα αρχή! Καλή χρονιά σε όλους! Εύχομαι σε όλους υγεία, χαρά κι ευτυχία! Και πολλά άλλα φυσικά, αλλά αυτά κυρίως! Το νέο μου blog είναι σχεδόν έτοιμο. Οπότε πλέον μπορείτε να το επισκεφτείτε! Θα τα λέμε πλέον από εκεί! Ελπίζω αρκετά. Τουλάχιστον στην αρχή θα το κάνω! Οπότε, καλή αρχή εύχομαι! Ένας χ.

Σήμερα ο αέρας ξεσήκωσε, κάθε φύλλο, κάθε κλαδί και δέντρο και μαζί τόσες σκέψεις που στεκόντουσαν εκεί στη γωνία σα μαλωμένες και περίμεναν. Σκέψεις που από τη μία δεν ήθελες να παραδεχτείς γιατί σε οδηγούν σε μία νέα διαδρομή και βασικότερα σε άλλους ανθρώπους και από την άλλη έχουν γίνει τέτοιο κτήμα σου πια που η παρουσία τους έχει γίνει ασφυκτική. Ελπίζω το δύσκολο αυτό ταξίδι σου ακόμη μια φορά να σε δικαιώσει και να είναι η διαδρομή σου τελικά τόσο γλυκιά όσο το αποτέλ.

Πίστευα πως για όλα υπάρχουν λύσεις και αυτές είναι στο χέρι μας,αρκεί να θέλουμε πραγματικά. Κυριακή, 24 Οκτωβρίου 2010. Γύρισε τις σελίδες του ημερολογίου αρκετά χρόνια πριν. Τόσο πίσω ως το σημείο εκείνο που μπορούσαν να φτάσουν και οι πιο ξεθωριασμένες αναμνήσεις. Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει τον πόνο. Αλλά 6 χρόνια μετά και ο χρόνος γιατρός διαψεύδεται. Ο πόνος δεν έχει γιατρευτεί. 171;Και τώρα χρόνε? Τώρα που βρίσκομαι στο 2004 και ακόμη πονώ;.