Walcz do końca, miłość jest warta wielu poświęceń. Środa, 8 października 2014. Po tym jak siatkarze zdobyli brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Rio, po waszym weselu nastały te lepsze i gorsze chwile. No dalej Michał bo spóźnimy się na pociąg! Krzyknęłaś. Malediwy, ta właśnie mieliście spędzić najbliższy tydzień. W końcu trochę wolnego, nawet nie chcę myśleć o tym, że za tydzień wracam do treningów. Chyba mnie jakieś choróbsko złapało.

Piątek, 14 sierpnia 2015. Ale długo mnie tu nie było. Ktoś tu jeszcze zagląda? Moje przyjaciółki namawiają mnie do opublikowania bloga, którego zaczęłam pisać z jakiś rok temu. Zastanawiam się nad tą propozycją. Byłybyście zainteresowane? Udostępnij w usłudze Twitter.

Nie wszystko przychodzi nam od ręki. Poniedziałek, 3 lutego 2014. Było z 20 stopni i słońce pięknie świeciło. Krzyśka nie było, bo już wczoraj spał u Piotrka, a dopiero dzisiaj o 14 mieliście się zobaczyć. Na 15 mieliście być w urzędzie. Nałożyłaś na siebie szlafrok i zeszłaś na dół. I jak ci idzie? Zapytałaś się z szerokim uśmiechem na twarzy.

A wszystko zaczęło się od siatkówki . Czwartek, 11 lipca 2013. Kilka nieprzespanych nocy, litry wypłakanych łez,seki pytań bez odpowiedzi,tak spędzałam ostatnie chwile w Polsce. Nie chciałam patrzeć nikomu w oczy, pytać czy robię dobrze czy nie. Nie chciałam,żeby ktoś znów podjął kolejną przełomową decyzje za mnie. Uty i szybko zarzucam na siebie płaszczyk. Wychodzę z mieszkania i idę mokrym chodnikiem. -Chłopak łapie mnie za rękę i ciągnie do siebie.