Na blogu mogą pojawiać się niecenzuralne słowa, elementy walk i możliwe, że 15 będzie wymagane. Wtorek, 10 lutego 2015. 15 Są takie rzeczy, których będziemy żałować do końca swoich dni. Zrobiłam sobie z powrotem aska, jest na górze zalinkowany. Jeśli chcecie, to pytajcie. Jeśli chcecie, to odwiedźcie Kyoku-Uchihę. Hidan przez dłuższą chwilę milczał.

Monsters, how should I feel? Creatures lie here, looking through the window. Special Agency for the Extraterrestrial Beings and Inexplicable Things. Nagle, gdy tak stałem wpatrując się w wielkie litery, podbiegło do mnie dwóch chłopaków pracujących przy samolocie stojącym obok helikoptera, którym przylecieliśmy wraz z Brianem kilka chwil wcześniej. Prawie na mnie wpadli, ale w ostatniej chwili zdążyli wyhamować. Dzień dobry - powiedział jeden, wyglądając teraz na lekko zawstydzonego.

8222;Prawdziwej samotności doświadczają tylko ludzie bez przeszłości. Środa, 11 lutego 2015. Hej Oto nowy rozdział, jest nieco krótki, bo nie jestem w stanie na telefonie oszacować, jak długi powinien być. Miałam z nim trochę problemów, bo zamierzałam ująć w nim więcej wydarzeń z anime, ale nie byłam w stanie przypisywać na komórce. Dlatego spłyciłam porządnie pewne fragmenty i pisałam ogólnikowo, byle w miarę zgadzało się z kanonem.

I, temee, uważaj! Uzumaki był bardziej irytujący niż zazwyczaj. Ten kretyn też by jeszcze spał, gdybym nie pofatygował się do jego mieszkania, siadając na parapecie nad jego łóżkiem i ochlapując go zimną rosą na nim zebraną. Bez treningu miałem wrażenie, że energia związana z moimi nowymi oczami rozsadzi mnie od środka.

Ok temu gdybym przeżyła to co teraz, pomyślałabym że zwariowałam. Śnieg, bezkresna lodowa pustynia. Biel, wszędzie biel i nic poza tym, a to tylko za sprawą przejścia przez jedne drzwi. Ściągnęłam bluzę z twarzy i spiorunowałam chłopaka spojrzeniem odrzucając mu jego rzecz. 8211; Chcesz to go dogoń Mai .

PS Może ktoś tu jeszcze zagląda xD.

Przybyłam z szczęśliwą wiadomością - oto właśnie otworzyłam to opowiadanie na nowo, na nowym adresie, z nową szatą graficzną, z nową historią i nowymi zagadkami do odkrycia! Jeśli chcecie, podzielcie się refleksjami na temat szablonu i proszę, zdradźcie mi, czy wygląda on dobrze na Waszych rozdzielczościach. Sobota, 17 maja 2014. Dla tych, którzy zaglądali tutaj dla pewnego super-przystojnego, czerwonookiego demona, mam złą wiadomość - Sebastian Michaelis już nie istnieje.

Z tymi szmerami za uchem. Gdy tam byłem, czułem się źle. Ale czy tu jest lepiej? Za uszami hula mi pustynny wiatr. Przed oczami widzę spalone słońcem trawy. Pod podeszwami przesuwa mi się piach. Leżałem na mojej macie, w mej drewnianej chatce.

Ale pozorne szczęście jest niebezpieczne. Na ostry dyżur, który jako pierwszy zajmuje się ludźmi z wypadków. Małe złamania i skaleczenia leczą sami, ale te gorsze przypadki trafiają do nas. Oni opanowują tylko sytuację a my zajmujemy się resztą. Wyszłam na korytarz naprzeciwko wejścia i czekałam na kartkę. Czy to jego sprawka? Ale czy to, co mam można nazwać szczęściem? Dziękuję. Dlaczego wykonałeś mu tracheotomię długopisem? .