Historia o wędrówce poprzez wrogi kraj nie była nigdy ulubionym wspomnieniem Kushiny. Dręczyły ją przez tamte wydarzenia koszmary, często miała wyrzuty sumienia. Gdyby w końcu ona nie znalazła się tamtym miejscu. albo gdyby jej drużyna, dwóch towarzyszy, których poznała całkiem przypadkowo, miała więcej szczęścia. Śmierć wówczas poniosło dużo osób.

Każdy człowiek podejmuje decyzje, lecz nie każdy właściwe. Yuki, Mizuko, Karasu i Shun stanęli w pewnej odległości od starszej kunoichi, po czym zaczęli wsłuchiwać się w to, co miała do przekazania. 8212; A po co są te zgody? Przygryzła wargę, zaczyn.

Ok temu gdybym przeżyła to co teraz, pomyślałabym że zwariowałam. Śnieg, bezkresna lodowa pustynia. Biel, wszędzie biel i nic poza tym, a to tylko za sprawą przejścia przez jedne drzwi. Ściągnęłam bluzę z twarzy i spiorunowałam chłopaka spojrzeniem odrzucając mu jego rzecz. 8211; Chcesz to go dogoń Mai .

Mam już tego serdecznie dosyć! To jest juz denerwujące! Gdyby to było ciekawsze. Albo żeby mi się to w życiu przydało. No jeszcze języki to rozumiem. Ale naprzykład skomplikowane reakcje chemiczne. Jeszcze gdybym mogła je zrozumieć. No ale chyba są zbyt skomplikowane. Materiału jednak przychodzi, przychodzi i jeszcze przychodzi. Te góry wzorów i definicji niedługo mnie zabiją! Po później to jest stres aż do lipca. A wcześniej zgon po otrzymaniu magicznej koperty.

Nigdy jeszcze nie był tak wściekły. Nawet wtedy, gdy Ulquiorra wyzwał go na pojedynek. Nic też dziwnego, że chciał roznieść w pył całą wioskę! Nie zrobił tego jednak ze względu na Rei. Czarnowłosa dziewczyna powodowała, że cały gniew, cała nienawiść do wszystkich innych, wyparowywała z Arrancara. Jednak w tym momencie nawet ona nie pomagała. Mężczyzna leżał na brzuchu, twarz mając przyciśniętą do kamiennej podłogi.

I was born in a thunderstorm. I played on my own. I wanted everything I never had. Like the love that comes with life. I wore envy and I hated it. Nie czułam bólu ani cierpienia. Moje ciało nie odbierało żadnych bodźców. Tylko od ciebie zależy jak to się skończy. Spojrzawszy w górę, dostrzegłam ogromnego, białego wilka. Przez chwilę opętał mnie strach, ale uświadomiłam sobie, że go znam. - wyszeptałam, usilnie próbując sobie wszystko przypomnieć.

Piękny sen nigdy wcześniej nie widziany. Czwartek, 1 grudnia 2016. Wracam po ponad rocznej nieobecności na blogu. Przez ten czas wiele się zmieniło w moim życiu, a właściwie moje życie niczym głównej bohaterki tego opowiadania zostało wywrócone do góry nogami za sprawą Sz. Dziękuję Ci za spędzone z Tobą chwile, za Twój radosny uśmiech. Miesiąc dokładnie tyle czasu upłynęło od kiedy t.