Wczoraj zrobiliśmy rekonesans i wszystko mieliśmy mniej-więcej rozpoznane,. Dziś przekazaliśmy Tigerowi w pigułce całą zgromadzoną dotąd praktyczną wiedzę. Taki mały niezbędnik z przykładami. Oddalonej o pół godziny jazdy autobusem od centrum Santiago de Cuba. Pierwszy obrazek jaki nam się objawił po przekroczeniu furty w murze wyglądał mniej-więcej tak. To dom Pedro i Rosy, pierwszej wspaniałej rodziny napotkanej na tej przyjaznej dla nas ziemi.

W tym opowiadaniu nie znajdziecie niestety zdjęć, gdzyż nasz aparat fotograficzny kompletnie odmówił posłuszeństwa. W rejsie włączony był za to mikrofon. Wyobraźcie sobie, że niusa o wypłynięciu z Bequia musieliśmy wycofać w pół godziny po jego publikacji! Środa, 29 kwietnia 2009. Sasa zorganizował butlę z powietrzem z zaprzyjaźnionego centrum nurkowego. Zejście pod wodę po kotwicę o.

Na Trynidad dostaliśmy się 7 maja wieczorem. Osiem miesięcy minęło odkąd zostawiliśmy jacht z burtami i dnem pomalowanymi farbą podkładową. Muszę z satysfakcją przyznać, że nie znaleźliśmy ani śladu jakiejkolwiek rdzy. Doskonale, to znaczy, że łódź została dobrze przygotowana do malowania końcowego. Przyszedł więc czas na odświeżenie pokładu.

Sprawy toczyły się głównie pod dyktando dwóch grup wydarzeń. A komputer Mikołaja złapał Trojana i trzeba było stawiać system na nowo i oczywiście wcześniej zgrać wszystkie dane na dysk zewnętrzny.

Okazał się być przesympatycznym człowiekiem w średnim wieku. Jego białym Peugeotem 306 pojechaliśmy autostradą do Portslade. W porcie naszym oczom ukazał się piękny szkuner gaflowy Soteria. O 2330 oddaliśmy cumy, aby koniecznie wyruszyć jeszcze w czwartek. To był naprawdę wariacki okres, w sumie spaliśmy może 8 godzin. Absolutne minimum, aby sprawnie funkcjonować, i tylko tyle, żeby maksymalnie.

Rejs do Bequii, czyli uwaga na huragany. Przytargał ze sobą z Polski najcenniejsze dla Polaka na obczyźnie dary,. Po kilku dniach przygotowań naszej Jacqueline,. Następnego dnia po odprawie celnej .

Na początku czerwca nasi znajomi dostali zlecenie przeprowadzenia katamaranu z Trynidadu do Panamy i szukali dodatkowej załogi. Zostawiliśmy więc naszą YouYou i zniknęliśmy na miesiąc. To była świetna okazja żeby zobaczyć Wyspy ABC czyli Antyle Holenderskie. Sami nie mieliśmy tego rejonu w naszych żeglarskich planach.

W pewien piękny niedzielny poranek wybraliśmy się naszym malutkim okrętem na wycieczkę. I lekki, przyjemny wiaterek zabrał nas na nieosiągalną wcześniej pobliską wysepkę, zwaną przez niektórych Wyspą Ptaków. Nasza mini żaglóweczka spisała się świetnie i zaraz po przejściu burzy, zbliżyliśmy się do skalistego, stromego wybrzeża większej z dwóch wysp. Zwinęliśmy żagiel i juz na wiosłach. Aż roiła się od dzikiego ptactwa.