Rozdział 04- We Are Young. Oni spotykają się na poważnie. Nie wiem, dlaczego, ale czuję coś w środku mnie, zazdrość, być może? Hazza jest mój, on jest MOIM Haz. Nagle jakaś babcia wpada w nasze życie i zabiera go ode mnie? Nie mogę na to pozwolić. Jednak problem w tym, że to już się stało. Wtedy poczułem kogoś, kto poklepał mnie po plecach. Spojrzałem w górę i stała tam najpiękniejsza kobieta, jaką kiedykolwiek widziałem.

5 Lecz nagle rozpętała się okropna wichura. Proszę, nie próbuj tak bardzo się pożegnać. Diana zdjęła fartuszek i rzuciła go na kuchenny blat, poszła do pokoju i jeszcze raz sprawdziła telefon. Żadnych wiadomości, ani nieodebranych połączeń. Odłożyła komórkę na miejsce i spojrzała przez okno na ulicę Londynu. Śnieg padał od samego rana, gdy Diana wychodziła do sklepu po produkty na obiad, do teraz, gdy czekała na mamę, która piętnaście minut temu powinna już być. Hej, mamo - Dian.

W szczególności skupiłem się na jednym z podopiecznych. - Potrząsnął moim ramieniem William. Co jest? Ile jeszcze porwie pacjentów? I dlaczego nikt tego nie zauważa? N-nie - za jąkałem się zdając sobie sprawę, że może wrócić tu Thredson i zabrać tego bezbronnego chłopaka.