Środa, 27 maja 2015. Wszelkie zamieszczone na stronie teksty stanowią wyłączną własność ich autorek - Raylie i Layali N. Kopiowanie, zmienianie i rozpowszechnianie tekstów w innych celach niż użytek własny jest zabronione i podlega karze. Niektóre opowiadania mogą ociekać seksami.

Uwierz i zaufaj, wtedy zrozumiesz. Środa, 20 sierpnia 2014.

Z wściekłością zatrzasnęłam drzwi samochodu. Nie mogłam uwierzyć, że Seth wykazał się aż taką złośliwością, żeby zaproponować właśnie tę datę. To nie mogła być kwestia przypadku. Nie, kiedy posyłał mi ten wstrętny uśmieszek. Uśmiechnęłam się, bo od razu przypomniałam sobie wspólnie spędzane niedziele w Chicago. Siadywałam wtedy na blacie i opowiadałam niestworzone historie o smokach, księżniczkach i elfach. Mama uwijała się pomiędzy garnkami .

Słońce delikatnie musnęło moją twarz. Znajdowałam się w swoim pokoju. Nie pamiętałam, jak się w nim znalazłam, lecz podejrzewam, że przyniósł mnie jeden z chłopaków. Spokojnie zwlekłam się z łóżka. Zegar, który wisiał na ścianie przy drzwiach, wskazywał godzinę dziewiątą. Wyjęłam z szafy jakieś ubrania. Zapytał, kiedy usiadłam przy stole. Lubisz jajecznicę i tosty? Zapytał, wyciągając talerze z szafy. A czemu pytasz? Dziękuję .

Czwartek, 20 sierpnia 2015. Moje wypociny czyta ponad setka osób. Nie sądziłam, że będzie Was więcej niż dwudziestu. Dziękuję Wam za Waszą aktywność! Rankiem Aniketos opuścił sypialnię Herona. Pogwizdując, wrócił do swojej sypialni. Uśmiechnął się, widząc śpiącego na łóżku Ateńczyka. Podszedł do kufra, w którym skrywał swoje szaty. Nieśpiesznie się rozebrał, po czym zaczął obmywać swoje ciało.

, Warszawa, strona aryjska. Czemu zatem ociąga się z przyjęciem go? Mógłby teraz robić tysiące innych rzeczy, a mimo to stoi przed jej drzwiami i zaciska spotniałe ze zdenerwowania dłonie. Kieruje nim poczucie obowiązku, tak samo jak Basią. Gdyby nie ten zakichany obowiązek, to wstyd nie pozwalałby mu się pokazywać w tej dzielnicy jeszcze przez miesiąc! Problem w tym, ż.

Piątek, 12 lipca 2013. Mam nadzieję, że nie jesteście na mnie wściekli i nie macie ochoty mnie rozszarpać. Choć w ogóle po co ja to piszę? Czy ktoś to jeszcze czyta? Jeśli, ktoś tu jeszcze jest, niech napisze komentarz np. Jeżeli nawet czytacie, a nie zostawiacie po sobie śladu, wysilcie się, proszę. Ten komentarz po prostu mi powie, czy warto dalej pisać.

Nowa szkoła, internat, brak znajomych - tylko nieliczni znaleźli się w tak trudnej sytuacji, lecz to zależy od charakteru, czy ktoś sobie poradzi, czy nie. Jest to nie lada wyzwanie, szczególnie, gdy ma się dopiero szesnaście lat i nieśmiało stąpa się po ziemi. Pewnego dnia spotyka Wielkich Ważniaków, którzy kompletnie odmieniają jego dotychczasowe życie. Kim są i jak przyczynili się do tak diametralnej zmiany? Czy los w końcu uśmiechnie się do Gabriela? Oprócz tego pojawią się .

Piątek, 2 października 2015. Nie odwracam wzroku, gdy zasłonięta hełmem twarz jednego z nich zwraca się w moją stronę. Przez chwilę nachodzi mnie tak silny gniew, że aż przestaję drżeć. Każdy pseudo stróż porządku w tym mieście uważa się za kogoś, komu wolno wszystko, co jedynie podsyca nienawiść, jaką wszyscy do nich żywią. Tata otwiera usta, żeby odpowiedzieć, ale .

No więc, od czego by tu zacząć.