Wtorek, 2 czerwca 2015. Mogę? Jasne - Uśmiechnęła się. - Zrobię co w mojej mocy. Ta dziewczyna, co tu wcześniej siedziała. Zapamiętałaś, jak wyglądała? Eeeeemmm. A co? Mogłabyś coś zrobić, żeby nie wchodziła więcej do tej sali? Zaczęła się śmiać. - A kim ona jest, że mam jej zabronić? Powiedziałam, czując narastający gniew.

Mam nadzieję, że za kolejny rok rozwinę się na tyle, by móc śmiać się z tego co robię teraz. Najważniejsze jest to że po raz ENTY chcę Wam podziękować, że tu jesteście. Teraz poleci trochę cukru, także ten. Bez Was to wszystko nie miało y sensu. Ale serio, bo po kija miałabym pisać jakieś beznadziejne opowiadanka, jeśli nikt by ich nie czytał? Ale chcę, by pamiętał.

Ile razy odwiedzono tego bloga? Niedziela, 26 lipca 2015. Sve Wiedziałam, że na to wpadniesz. Czekałam tylko, kiedy przyjdziesz, żeby móc się pożegnać i odejść w spokoju. Diam, zostaw nas same. - Sve, słuchaj uważnie. Drzemie w tobie wielka moc. Nie masz pojęcia, jak wielka. Przede wszystkim, załóż naszyjnik. Nad Bezkresem mieszka moja siostra. Jak poznam, że to ona? Po tych słowach Sihir zamknęła oczy i odeszła. Kilka nocy później była pełnia.