Słońce delikatnie musnęło moją twarz. Znajdowałam się w swoim pokoju. Nie pamiętałam, jak się w nim znalazłam, lecz podejrzewam, że przyniósł mnie jeden z chłopaków. Spokojnie zwlekłam się z łóżka. Zegar, który wisiał na ścianie przy drzwiach, wskazywał godzinę dziewiątą. Wyjęłam z szafy jakieś ubrania. Zapytał, kiedy usiadłam przy stole. Lubisz jajecznicę i tosty? Zapytał, wyciągając talerze z szafy. A czemu pytasz? Dziękuję .

Londyn, 24 października 2012 roku. Wsadziłam ostatniego cukierka do buzi. Zwinęłam papierek i wrzuciłam go do kosza. Podniosłam głowę, słysząc znajomy dźwięk. Na ekranie laptopa pojawił się znany dymek, a ja uśmiechnęłam się szeroko.

Siedziała w swoim czarnym skórzanym fotelu. Od jakiegoś czasu wpatrywała się w grający zespół. 5 Seconds of Summer wygrywało kolejną swoją piosenkę, a ona robiła się coraz bardziej znużona. Westchnęła ciężko pod nosem i machnęła w ich stronę. Chłopaki od razu przestali grać. Michael obrócił w palcach podłużny pilniczek, a potem ujął lekko jej dłoń, by po chwili .

Wysiadłam z samochodu i pędem ruszyłam w stronę budynku szpitala. Cholernie nie chciałam się spóźnić, a to mi groziło, gdybym jeszcze bardziej się ociągała. Nie udało mi się wyjść z pracy szybciej, więc to teraz tym truchtem starałam się nadgonić utracony czas. Zorientowałam się, że sapię, jak wykończony bieganiem pies. Pani mąż znajduje się w gabinecie numer trzydzieści osiem. Dopiero, co tam przeszedł z doktor Holls.

Nie miałam nawet siły na wylegiwanie się w wannie. Chciałam zjeść coś na szybko, popić ciepłą herbatą, opatulić się moim wściekle różowym, mięciutkim kocem i zasnąć. Jutro czekał mnie równie męczący dzień w warsztacie, więc chciałam się porządnie wyspać. Nie - Odpowiedziałam krótko, po czym wrzuciłam szczotkę do kosmetyczki. Wyszłam z łazienki, niemal wpadając na blondyna. Ten z kolei zaśmiał się i ustąpił w bok, robiąc mi trochę więcej miejsca do przejścia. Trzyma ją w ukryciu j.

Przez moment nie odrywałam wzroku od lustra. Wzięłam głęboki wdech, odruchowo poprawiając włosy. Przyjrzałam się uważniej swojemu odbiciu, szukając jakichkolwiek oznak na to, że widać po mnie lekki stres. Może byłam odrobinę bledsza? A może tylko mi się tak wydawało? Nie powiedziałam o moich obawach Lukowi. Postanowiłam nie martwić go na zapas, a porozmawiać po powrocie od lekarza, jak tylko dowiem się konkretów. Bo prawda była taka, że nie wiedzia.

Na zewnątrz powoli robiło się ciemno. Okrył się szczelniej kocem, trącając lekko rękę dziewczyny, która siedziała obok. Summer spojrzała na niego, uśmiechając się pod nosem. Michael i Calum znajdowali się przy drzwiach, pełniąc wspólnie wartę. Ash drgnął, słysząc tuż obok szept Summer. Dziewczyna poklepała go po ramieniu. Spojrzeć na to jeszcze raz? .

Spojrzałam z uśmiechem na czwórkę chłopaków, którzy oddawali się swojej pasji - muzyce. Zatrzymałam dłużej wzrok na blondynie. W jakiś sposób nie mogłam nadziwić się temu, jak wszystko się zmieniło. W końcu udało mu się poskładać wszystko do kupy, wyjść ze swojej skorupy i otworzyć się na to, co go otacza. Zrywając z bolesną przeszłością, dostał skrzydeł. Co o tym myślisz? 8211; zapytał Calum, odwracając się w moją stronę. Myślę, że dacie jutro czadu.

07 Chciałam być po prostu Abigail Clifford. Czas leciał mi zdecydowanie za szybko. Oznaczało, że był to czas totalnego luzu i zabawy. A przynajmniej na to liczyłam. Mimo tego nadal nie potrafiłam podjąć ostatecznej decyzji. A tak naprawdę, to mimo swojego paskudnego i nieco wyniosłego charakter.