Napływają do mnie pytania czy zamierzam opublikować jakiś rozdział na blogu. Dla mnie to sukces życia! Udostępnij w usłudze Twitter.

Najgorsze jest to że następnego dnia on dalej był wobec mnie zimny i oschły. Choć w sumie ja wcale nie byłam lepsza. No, ale co miała bym być dla niego miła? Później było tylko gorzej. Może lepiej mu powiem? Tak chyba najwyższy czas. Wybiegłam na dwór żeby pogadać z Niallem. Wszystkie mięśnie odmówiły mi posłuszeństwa, nie miałam siły chodzić. Warknął w moją stronę chłopak.

Kochani strasznie mi przykro, że tak długo nie ma rozdziału, była kolej Magdy, niestety nie wiem jak z tym będzie. Postaram się przetłumaczyć sama do końca to opowiadanie, ale nie obiecuję, że będzie to szybko, ale postaram się jak najszybciej dodawać. Wtorek, 17 czerwca 2014. Jak do diabła mam to zrobić? Jak pozwolić sobie zagłębić się w coś, w co nawet nie wierzę? Czy mogę po prostu umrzeć? .

Siedząc w sali przy Iley ciągle wpatrywałem się w jej śliczną twarz. Cały czas zastanawiałem się kiedy ta śpiączka odejdzie, a Ona wróci. Tęskniłem za nią, chciałem w końcu usłyszeć jej śmiech ujrzeć cudowny uśmiech, którym tak często mnie obdarowywała, ale na razie nie mogłem i to mnie najbardziej bolało. Moje rozmyślenia kolejny, pieprzony raz przerwał ten doktorek w dużych goglach i sztucznym uśmieszkiem na mordzie.