Ponieważ opowiadanie jest w trakcie pisania i rwania włosów z głowy postanowiłam pokazać druga odsłonę Sztuk. A teraz przechodzę do rzeczy! .

Właściwie nie było w tym nic dziwnego - w końcu taka jest kolej rzeczy. Najważniejszym elementem życia każdej gwiazdy było świecenie. Jedne bardziej promieniowały blaskiem, inne zaś mniej. A z tego, co wywnioskowałam ze słów moich braci i sióstr, świeciłam mocniej niż inne gwiazdy. Jak się Wam podoba? Chyba .

170 Dużo gór, czyli uroki Słowenii cz. II! Wiem, że z tej Słowenii wróciłam już dość dawno i przepraszam za takie opóźnienie, jeśli chodzi o tą drugą część relacji, ale jakoś najpierw nie mogłam się za to zabrać, następnie byłam chora, a jeszcze później nie miałam żadnych zdjęć ;-;. Pierwszą część możecie zobaczyć tutaj. Gdyby nie chmury, byłoby jeszcze piękniej! Zdjęcie Agaty, chyba moje ulubione. Taka duża góra i taka mała Ola.

Maltryk, wysuszone biedronki, czarny ogier, szampon bez detergentów - czyli to, co wszyscy znamy i kochamy. Wiem, że powinnam już dawno umieścić tu jakiś twór, ale wszystkie są w fazie początkowej. Wstyd mi trochę, bo przecież mam tyle czasu, a piszę w dość małych ilościach lecz najwidoczniej tak jest najlepiej. Nie przesłyszeliście się - najlepiej! 1 Co myślisz o swojej lampie? .

Ostatnimi czasy doszłam do wniosku, dosyć oczywistego, acz smutnego, że dawno nie było na tym blogu żadnej recenzji. Okazja do zmienienia tej sytuacji nadarzyła się szybko, ponieważ przeczytałam ostatnio dwie pozycje stanowczo warte ocenienia. Zastanawiałam się, którą wybrać, na szczęście nie jakoś długo- pomogła mi w tym Tutti. Tak, teraz jest ta chwila, w której można klaskać.

Czwartek, 4 czerwca 2015. Decyzja bez większego sensu, ale niech już będzie! Witam, cześć i czołem! Akcja rozgrywa się w drewnianej ogromnej chacie, gdzie z niewiadomych przyczyn wybudowano niegdyś aulę. Pod sceną w tejże auli zbiera się maleńkie grono bloggerów. Zza kulis wyłazi rozczochrany jegomość, ściskając w spoconych dłoniach teczkę. Zebraliśmy się tutaj, by. no właśnie, dlaczego? Zdaje się, że zwyczajnie. Nie wiem tylko jak to powiedzieć.

Czy to było irracjonalne? To, jak się czuł? To, że nie potrafił się na niczym skupić? To, że nawalał na lekcjach, na treningach pływackich? To, że ciężko było mu utrzymać uśmiech? Sporo osób, tak jak on, martwiło się o Virę. Chodziła do akademii od niedawna, ale już zdążyła zdobyć sympatię lub chociaż zainteresowanie sporej części ich rocznika. Ich zdaniem była to niezła sensacja. Nowa uczennica zaginęła! 8211; Dzwoniłem do jej matki, wiesz? Urbi zacisnął dłonie w pięści i pochy.

JESTEM CHORA CZYLI O TYM, ŻE JAY MIAŁ BYĆ ZIMNYM DRANIEM, A NIE JEST. Nie powiem, trochę przechlapane. Tak czy siak bycie chorym ma też swoje plusy - nikt nic ode mnie nie chce, nie żąda, nie oczekuje. Mam więc sporo wolnego czasu na. No właśnie - na co? Jeśli chcesz się dowiedzieć wejdź w zakładkę KSIĄŻKI. Nazwijmy ją tak ponieważ n.