Wojna nie rozstrzyga, kto ma rację, lecz kto ma odejść.

Info daję również tu, bo mam na tym blogu najwięcej obserwatorów. Co prawda mam nowy komp, ale internet muszą dopiero zrobić. Jak dobrze pójdzie będzie to już w październiku. Najwięcej szczegółów znajdziecie na innych moich blogach. Niczego nie zamierzam porzucić i zapewniam, że każde opowiadanie ma się dobrze i TwM! Też to dotyczy. Dzięki temu mam czas na korektowanie drobnych literowek i błędów oraz dopracowanie, niektórych szczegółów.

Czwartek, 18 czerwca 2015. Jesteśmy w przewidywanej połowie opowiadania. Mam nadzieję, że akcja tak się rozkręci, że rozdziałów wyjdzie mi więcej niż te planowane 50. A tobie, co znowu? Aha Nieważne. Pewnie znowu brałeś moje tabletki.

Środa, 21 września 2016. Chcialam poinformowac, ze moje blogi rusza kiedy otrzymam lapka z Polska klawiatura. Wasza Lavana przyjechala do Anglii na dwa lata nauki i musi czekac na kilka rzeczy w tym laptopa. I blogi rusza pelna para, bo mam zapas rozdzialow. Przepraszam rowniez za dluzszy brak odzewu, ale trudno tu mi sie lapac do internetu. A tu taki mały tekś.

Ma swoją drugą stronę której nie pokazuje nikomu. Niedziela, 24 lipca 2016. Obiecałam sobie, że nikt nie zginie przez naszą wyprawę. Wystarczy już, że Laxus prawie stracił życie. W takim razie nie oczekuj ode mnie pomocy. Nic nie jest za darmo. Myślałam, że nauczyłaś się tego dawno temu, Lucy. -powiedziała Seikatsu i gdy tylko chciała przejść przez portal usłyszałam głos Erzy. Po paru minutach byliśmy j.

Okeeeeeej, wiem że bardzoooo długo kazałam na siebie czekać, jednak tak się po prostu stało. Rozdział niebetowany - jak tylko otrzymam poprawki - edytuję post, a póki co, zapraszam! 8212; Jesteście całkowicie pewni, że to prawda? Może gdzieś się zaszyli i trenują? Pięknie. I w dodatku postanowili nie informując o tym nikogo przepaść jak kamień w wodę. 8212;Tak, jesteśmy pewni.

Piątek, 2 stycznia 2015. Głośne, natrętne krzyki dochodzące z ulicy sprawiły, że się obudziłam. Jakieś kobiety kłóciły się ze sprzedawczynią o cenę kapusty, o to, że była za droga i wyglądała na nieświeżą czy tam wczorajszą.

Piątek, 27 marca 2015. Jerza, kochaj i żyj. Erza biegła, co sił w nogach do lasu. Jej czerwone włosy mokły na deszczu. W plecaku miała najważniejsze rzeczy. W ręku trzymała jeszcze nienaładowany pistolet. Powiedziała zdyszana dziewczyna dobiegając do miejsca spotkań. W tym momencie podbiegł do niej Jellal przytulając ją mocno. Nawet nie wiesz jak się martwiłem! Jejku, ale się ze mnie ostat.

- spojrzałam w stronę drzwi, a moim oczom ukazał się Rei. - usiadł na łóżku i nie spuszczał ze mnie wzroku. - Wybacz, że nagle zniknąłem, ale miałem pewną sprawę do załatwienie. działo się coś ciekawego podczas mojej nieobecności w domu? Rozumiem. Na pewno nie działo się coś jeszcze? Wiesz, że możesz mi o wszystkim powiedzieć. - nienawidzę, gdy jest aż taki opiekuńczy. Co ja mam mu powiedzieć? Przysięgam.

Są na tym świecie ludzie, którzy lubią samotność. Ale nie ma nikogo, kto mógłby tę samotność znieść. a tak! Przepraszam, że tak długo milczałam i nie dawałam żadnego znaku życia. Tylko ty na tym dobrze wychodzisz, Uchiha. Uznawaj to sobie za co.