Piątek, 4 grudnia 2015. Ala, sprawiasz obecnie wrażenie najniegrzeczniejszej córki na świecie - powiedziałam stanowczo do mojej córki. Zostało niecałe czterdzieści minut do ceremonii, a ona jakoś nie może się najeść. Od chrzcin Ali minęły cztery miesiące, mamy lipiec i jeden z najważniejszych dni w życiu mojej siostry i mojego przyjaciela. David weźmiesz ją, proszę, sama muszę iść ubrać sukienkę- uśmiechnęłam się do chłopaka. Stalibyśmy teraz razem, a nie osobno, rzucając sobie ty.

W życiu tak się nie denerwowałam jak w czasie tamtych meczy. A ile łez popłynęło, tego nie potrafiłam powiedzieć. Powoli wyszłam z łóżka, wyjęłam sukienkę i zawiesiłam ją na wieszak. Wczoraj byłam tak zakręcona, że zupełnie o tym zapomniałam. Na szczęście nie pogniotła się bardzo, więc postanowiłam wyprasować ją potem. Z plecaka wzięłam dresy, luźną koszulkę i bieliznę po czym pomaszerowałam do łazienki. Po szybkim prysznicu gotowa byłam do przygotowań.

Niedziela, 22 grudnia 2013. Cześć - powiedziała radośnie Natalia patrząc na zdjęcie Andrzeja i Marii - kocham was - pocałowała szybkę i odstawiła ramkę z powrotem na szafkę. Kochanie, co tak wcześnie wstałaś? Do pokoju wszedł Kuba. Robert już wstał? Już poszedł na uczelnie. Powiedział, że mamy na niego poczekać bo chce jechać z nami na cmentarz. Jasne - podeszła do niego i mocno pocałowała w usta. No nie mów, że chceci.