Bu odada geçirdiğim son günler bunlar, neredeyse her gün gördüğüm şu karşı duvarı özleyecek miyim? Nerede bitip nerede başladığını, sivri köşelerini, boşluğunu hayal edecek miyim? Sanmıyorum. hayatımda o kadar da özlemeyecek olduğuma inandığım çoğu şeyi bir bir özleyebildiysem, sanırım işte hemen şu karşıdaki duvar da değerli olma vasfını bir daha onu göremeyeceğimi fark ettiğim her gün ediniyor olacak. ne sevimli detayların var insan olmacalar adına. Ama sonra bizimle o merdivende oturmayı da .

Bir akşamdı, kafes delikleri mavi. İki insan, hele kadın ve erkek, birbirinin ebedi dostu ve düşmanıdır.

Modası geçmiş bir adamın sayıklama defteri. Elbet bir gün buluşacağız, bu böyle yarım kalmayacak! Şarkısı müthiş hüzünlü, fevkalade buruk, bir asma yaprağı kadar güzel ve bir kar kaplanı kadar nadide ama, muhtemelen türk sanat musikisinin en soluk kesici eserlerinden biridir, başlığa aldanmayın. Buluşup buluşmayacağımız meçhul ve müphem zira.

Yani devasa bir binanın en tepesinde oturmuş sakin tavırlara sahip bir serseri görünümüyle en azından. Size sisli bir gecede filizlenen nahif aşklardan, süratli bir geceyi tamamlayan hızlı görüntülerden, ruhunu bu anlayışsız dünyanın karanlık köşelerine asla düşürmemiş olan mutlu insanlardan bahsetmek, var olduğunuz günden bu yana içinize yayılan o ince sızıyı biraz olsun dindirebilmek isterdim.

Cambridge, Cambridgeshire, United Kingdom. I am the damage that a dream does. Burada 3 sene boyunca, Hobbit filmleri için geri sayım sayaçları oldu hep. This will never end coz I want more. More, give me more, give me more. This will never end coz I want more.