Boska nawigacja wywiodła mnie na bezdroża pustyni. 8222;uwiodłeś mnie Panie miłością swą, a ja dałem się uwieść. Czuję się jak oczko w głowie Tatusia. Jak najukochańsza córka Pana Boga. Misyjna Babcia, która zaskakiwała życiową mądrością. Wystarczyło, że spojrzała a wiedziała o co chodzi.

Nachodzi mnie chęć wpakowania wszystkiego do walizki i przełożenia biletu na najbliższy lot. To już chyba szósty z kolei, kiedy prądu więcej nie ma niż jest. Daje się to szczególnie we znaki, kiedy np. Dwadzieścia minut oczekiwania z watą w buzi. Dentysta stwierdza, że prąd na razie nie wróci i dalsze czekanie nie ma sensu. Kiedy zadaje sobie pytanie .

Po półtorej godziny schodzę z boiska. Biegnę się ochłodzić wodą i umyć stopy przed różańcem. Żal mi, że czas tak szybko minął. Tak wygląda moja praca na czarnym lądzie. Nie ważne co robię z dziećmi, i czy mi to wychodzi czy nie. Dla nich liczy się to, że jestem. A ich obecność wynagradza mi wszelkie trudy życia w buszu.

Jaszczurki zza piekarnika wypędzam kijem od miotły i nawet głośno nie krzyczę. Zdarzało mi się silikonować szybę i uszczelnić okna pianką. Z ochotą odgarniam wszystkie pajęczyny. Wiem jak naprawić wtyczkę od pralki. Nie waham się użyć piły, kiedy trzeba pociąć pędy bambusa. Nie mam nic przeciwko, kiedy trzeba rozładować paszę dla kurczaków z przyczepki. Na widok robali po prostu zaciskam zęby.

Patrząc wstecz na prawie 11 miesięcy spędzonych w Zambii mogę dzisiaj śmiało podsumować, że był to czas uczenia się miłości. Przede wszystkim uczenia się, że Bóg jest Miłością. Kochać Boga, ludzi i samą siebie. Kochać, a nie ranić. Wracam jednak z wielkim uśmiechem na sercu, bo wiem, co czyni szczęśliwym i chcę tym szczęściem żyć. I wiem, u jakiego Źródła czerpać każdego dnia potrzebne do tego siły. Boże, dziękuję Ci za Mansę! Wtorek, 16 czerwca 2015.

Na misji ogrzewam swoją duszę w spojrzeniach dzieci. Przez ich oczy próbuję dostać się do środka maleńkich chatek przepełnionych Bogiem. Moja gra jest wędrówką do Bożych schronisk. Kiedy jestem już w środku, siadam przy kominku i ogrzewam serce w Jego ogniu. Dziękuję, że mogę ogrzewać moją zmarzniętą duszę w spojrzeniu Boga wychylającego się przez oczy - okna ich dusz. 8211; No money,.

Poniedziałek, 13 lipca 2015. Ach to niebywałe co się ostatnio działo! Było ciężko, były łzy, były zwątpienia. Ale nie ma rzeczy niemożliwych. Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia! Eh Nie wiem jak mam Wam to wszystko opisać. Nie potrafię ubrać tego w słowa. Jestem mega szczęśliwa i wdzięczna za to co mnie spotkało.

Jak wygląda Boże Narodzenie w Peru. Pan Jezus przychodzi co roku na nowo do naszych serc niezależnie od tego jakiej narodowości jesteśmy i gdzie mieszkamy. Pierwszy raz w życiu Święta Bożego Narodzenia spędziłam poza moją ojczyzną i nie w gronie najbliższej rodziny. Otrzymaliśmy je wcześniej, na wigilii całego naszego domu 20 grudnia, zan.

Jacek-Traveler - podróże, nauka, wolontariat. Przyszłość należy do Was, do młodych. Trzeba abyście wchodzili na wielkie drogi. Historii nie tylko tu w Europie, ale na wszystkich kontynentach i wszędzie. Ażebyście stawali się świadkami chrystusowych błogosławieństw. Piątek, 6 listopada 2015.