Carrot World With King Of Carrots. Czwartek, 15 listopada 2012. Wiecie, że codziennie wchodzę na tego bloga? Zdałam sobie sprawę, że to jest chyba największą rzeczą jaką udało mi się stworzyć. Może to zabrzmieć jakbym się przechwalała, ale kocham tego bloga, moje dialogi były takie. fajne? Kiedyś, stosunkowo niedawno, napadła mnie myśl żeby zacząć drugą część, ale co miałabym opisywać? Wiem, że to czytaliście, wiem że to Wam się podobało.

Piątek, 23 listopada 2012. Tak, wiem bardzo bardzo długo mnie tu nie było i nic nie dodawałam, ale tak jakoś wyszło, że nie miałam na nic czasu. Mówię, że nie mam czasu a tu chcę wam ogłosić mój nowy blog, który prowadzę z Paulą. Myślę, a nawet jestem pewna , że was zaciekawi, bo gdzie dwie głowy to nie jedna, nie? Więc tu macie LINK. Na tym blogu też, powinna pojawić się niedługo nowa notka, więc do zobaczenia. Masz coś do tego? .

Środa, 19 lutego 2014. - mama krzyczała na mnie i byłem pewny, że jeszcze chwile i mogłaby stracić panowanie nad sobą i dostałbym w policzek. Skąd skąd Ty cokolwiek wiesz? Prychnąłem i pokiwałem przecząco głową. Co to czas na wymyśloną historyjkę? Nie dam się mu tak łatwo. Moja mama i tak była w nim tak ślepo zakochana, że uwierzy w każde jego słowo.

Niedziela, 9 marca 2014. Chciałabym Was wszystkich zaprosić na mój nowy blog. Sześcioro młodych przyjaciół wraca do miasta, gdzie wszystko się zaczęło. Niektórzy z nich szukają odpowiedzi na pytania związane z ich życiem, inni próbują w spokoju dożyć swoich ostatnich dni. Opowiadanie pełne tajemnic z przeszłości, żądzy miłości, próby odzyskania siebie. Jak potoczy się dalsza historia Niny, Piotra, Ani, Artura, Daniela i Luizy? PS Jeżeli c.

Znowu Clark zaczęła na mnie wrzeszczeć. - Co ty sobie wyobrażasz? Nie potrafisz się nauczyć tego cholernego tekstu, czy co? Za dwa tygodnie mamy premierę, a ty nadal nie potrafisz zapamiętać kilku linijek! Ale o co pani chodzi? Czułam na sobie wzrok wszystkich, którzy byli w sali. - Potrafię w całości tekst tylko teraz wypadło mi z głowy jedno słowo, każdemu się to zdarza. Tylko nikomu z mojej grupy teatralnej! Jesteś najgorszą aktorką jaką świat widział! Co ty tutaj robisz? .

Piątek, 29 maja 2015. Zanuciłam pod nosem, grzebiąc w kartonie z ozdobami świątecznymi. Urwałam, wyciągając z kartonu czerwony stanik z białym puchem. Ojej, to moje- zachichotał Lou, zgarniając stanik i idąc z nim na górę. Słońce, co robisz? Zapytał Niall, poprawiając się w porę. Spojrzałam na niego i uśmiechnęłam się niewinnie.

Przebudziwszy się, otworzyłam powiekę. Znajdowałam się w nieznanym dla mnie wcześniej pomieszczeniu. Ściany były koloru oceanu, a jedną z nich pokrywała czarna tapeta ze wzorami w różnych odcieniach błękitu. Cześć córeczko - usłyszałam głos ojca, który właśnie wszedł do pokoju, zapinając rękaw od szarej koszuli. Przypomniałam sobie o dzisiejszej nocy. Zapytałam, stale rozglądając się po pomieszczeniu. Za 10 minut jedziemy -.

Znajdują się tam moje opowiadania, które nie nawiązują do tego samego tematu. Nie interesuję się już tak bardzo 1D, ale nadal ich uwielbiam. Nie jestem już na czasie, z ich nowymi piosenkami itp.

In the dark side of moon. Poniedziałek, 1 kwietnia 2013. Poniedziałek, 25 lutego 2013. Nagle znalazłam się na jakiejś łące. Ptaki śpiewały, trawa powiewała na delikatnym wietrzyku, chmury leniwie płynęły po niebie. Nie bój się mnie Nicole. Co ja tu robię? Zapytałam podążając wzrokiem za ptakiem latającym wokół mnie.

You are so stupid, but I love you. Poniedziałek, 1 kwietnia 2013. Hm, wiecie co? Nie będę kontynuować tego opowiadania. Zaczęłam coś skrobać, ale stwierdziłam, że to nie ma sensu. Zarówno jak nie ma sensu pisanie dla 16 osób. Bo jak mniemam tylko one były zainteresowane, nieprawdaż? A tak w ogóle to dzięki za 16. No chyba, że jakaś totalna wariatka. Podziękowania i cała rozpiska wszystkich pierdów była wcześniej, więc nie będę ponownie tego pisać. Tak, że ten, no.