Date Range
Date Range
Date Range
ZAPRASZAM DO ZAKŁADEK GDZIE ZNAJDZIECIE BLOGI KTÓRE PISAŁAM, PISZĘ I NAPISZĘ. Fanka piłki nożnej i MotoGP. Serce oddała dwóm facetom o imieniu Marc. PODSTRONA INES ZAPRASZAM DO ZAKŁADEK GDZIE ZNAJDZI.
Nie mogłam spać, więc od godziny piątej nad ranem byłam na nogach. Wzięłam szybki prysznic, przebrałam się w sportowe cichy i zrobiłam lekki makijaż. Włosy spięłam w kitkę i byłam gotowa. To byłoby idealne wyjście dla nas. Przed trzynastą do domu wrócił Alarcon. Odstawił swoje rzeczy do sypialni i w ciszy zjadł obiad, który wcześniej przygotowałam. Nie odzywał się, więc i ja postanowiłam siedzieć cicho.
Do you ever wonder if the stars shine out for you? Czwartek, 24 marca 2016. Przygotowania do imprezy urodzinowej Jordiego szły pełną parą. Przed Katalończykiem udawałam, że mam jeszcze więcej pracy w fundacji niż normalnie, a tak naprawdę jeździłam po mieście i organizowałam wszystko. Balony, tort, klub. Tego było więcej niż myślałam! Kochanie wróciłem - zawołał Jordi i po chwili wszedł do salonu. - Przepraszam, że tak długo, ale straszne korki były. Nic się nie stało, kupiłeś wszystko? Zawołał, chwycił .
Tuesday, May 24, 2011. I come from a world in which I have learned that I either have to depend solely on myself or on my family for moral support. From a young age, I learned that it is hard to trust many people in your life. People are never how they seem to be and situations change most of us. Tuesday, May 3, 2011.
Wszystko, co kobieta pakuje w podróż, prędzej czy później okazuje się potrzebne. Świadomie czy też nie - Kuba swoją upartością w kwestii samodzielnego załadowania walizek do bagażnika ofiarował mi kilka dodatkowych minut na pożegnanie z rodziną. Mój wyjazd do Warszawy stanowił naszą najdłuższą rozłąkę od kilku lat. Ale wrócisz na moje urodziny, tak? Zapytał Kacper, stojąc pomiędzy moimi rodzicami. Uważajcie na siebie - poprosiła mama. Troska ta dotyczyła nas obojga. Od pamiętnej tragedii w rodzin.
Poniedziałek, 6 kwietnia 2015. Hoy en mi ventana brilla el sol. Y el corazón, se pone triste contemplado la ciudad. Como cada noche desperte pensando en ti. Y en mi reloj todas las horas vi pasar. Todas las promesas de mi amor se irán contigo. Me olvidaras, me olvidaras. Junto a la estación lloraré igual que un niño. Porque te vas, porque te vas. Porque te vas, porque te vas, porque te vas. Bajo la penumbra de un farol se dormirán.
Dzisiejszy dzień był iście majowy. Słońce już od rana nieśmiało wyglądało zza białych obłoków, a w powietrzu unosił się przyjemny dla nozdrzy powiew świeżego powietrza, które w akompaniamencie z wesołymi śpiewami ptaków sprawiało, że mieszkańcy Monachium mogli poczuć się, jakby właśnie nadchodziła wiosna. Robert Lewandowski marzył tylko o tym, by wsiąść w samochód i jak najszybciej stąd odjechać. Długi i przerażająco ciemny korytarz wywoływał u niego myśli wręcz autodest.