Cóż, że to się stanie prędzej czy później było wiadomo od jakiegoś czasu. Nie mam czasu na ocenianie, a tym bardziej na prowadzenie ocenialni. Przykro mi, że czekaliście tyle w kolejkach i nie otrzymacie oceny, ale przedłużanie agonii Weryfikatora jest bezcelowe w tym momencie. Także z wielkim żalem muszę się pożegnać i oficjalnie ogłosić zamknięcie ocenialni.

Poniedziałek, 21 kwietnia 2014. Żeby nie było już od razu uprzedzam, że blogi znajdujące się w mojej kolejce MOŻE OCENIĘ, ale nie jest to pewne. Przepraszam, że napisałam tylko tyle, aczkolwiek myślę, że to w zupełności wystarczy. Może zrobię edit i coś dopiszę, ale na razie pozostanie to tak jak jest.

Gdy Evelyn przekroczyła próg domu, była wykończona psychicznie. Mimo tego, że nie rozmawiała zbyt długo z Nikolasem, to jednak jego krótkie słowa ją zabolały. Czuła do niego wielką nienawiść za to, co zrobił, a on jeszcze miał czelność zapraszać ją na kolację i próbować zmienić jej nastawienie. Kobieta położyła siatki z zakupami na stole w kuchni i głośno oznajmiła, że już wróciła. Podczas gdy wypakowywała zakupy z jednorazówek, do pomieszczenia weszła Claudia. 8211; Jak Rose? .

Siedzę sobie tak nad nowym rozdziałem i czytając poprzednie. Przykro mi, ale dopiero teraz do mnie dotarło, jakie to opowiadanie jest okropne -,- zupełnie inaczej niż sobie zaplanowałam. Piekielny dar oficjalnie zostaje usunięty! Wybaczcie mi, ale chciałabym to jednak napisać tak, jak chciałam na początku i wrócę do was z tym opowiadaniem, gdy będę minimum w połowie historii, żebyście nie musieli czekać nie wiadomo ile na nowy rozdział.

Dlatego też, nie zważając na protesty innych, momentalnie zerwała się z miejsca i wyswobodziwszy się z krzyżujących spojrzeń oraz plączących ją dłoni, najszybciej jak tylko potrafiła wybiegła ze stadionu. Uciekając, dziewczyna ani razu nie spojrzała za siebie, by sprawdzić, czy ktoś przypadkiem nie podążał za nią. W tamtej chwili nie interesowało jej to choćby w najmniejszym stopniu. Przecież i tak nikt nie byłby w stanie jej zatrzymać. Ale przed nami jest wieczność! Że najpierw m.

Na wstępie chcę powiedzieć, że miniaturka nie ma nic wspólnego z pamiętnikami wampirów, ani z tym blogiem. Czy może pani odpowiedzieć na moje pytanie? Odezwał się łysiejący nauczyciel od algebry. Diana wyprostowała się na swoim miejscu i zaczęła dyskretnie czytać temat z podręcznika. Powtórzy pan pytanie? Westchnęła na samą myśl o czekających ją obowią.

Hold me close I will be yours forever. No to tyle jeśli chodzi o wyjście nie zauważona. Niebezpiecznie blisko jego twarzy, więc zrobiłam krok w tyłu. Już na języku dobrą wymówkę, ale w ostatniej chwili zmieniłam zdanie. Nie miałam zamiaru tłumaczyć się obcym ludziom. - warknęłam- a teraz zejdź mi z drogi . Cam co ty z nią wyprawiasz? Puść ją Cam.

Niedziela, 1 lutego 2015. Droga powrotna do domu, zdawała się trwać nie skończoność. Każdy, kolejny krok był coraz wolniejszy i coraz bardziej niepewny. Głowę miałam lekko zwieszoną, a ręce trzymałam w kieszeni dresów. Mijając kolejną ulicę, usłyszałam czyjeś kroki za sobą. Wydawało mi się, że słyszałam je już gdzieś wcześniej, ale szybko odepchnęłam od siebie tą myśl. Jeszcze tego brakowało, abym popadła w paranoję! Czy może dopadły go wyrzuty sumienia związane ze mną? Powiedziała.

Naprzeciw nas, w sieci kłamstw ciągła gra o tron. Brunet spojrzał na mnie i ponownie wyciągając przed siebie ręce, zaczął kręcić głową. Zrobił również kilka kroków w moją stronę, na co od razu się odsunęłam. 8211; Vanessa, uspokój się. Nie miałam zamiaru mu wierzyć. Chłopak przewrócił oczami i głośno westchnął. 8211; Rozumiem, że wies.

Tego lata skwar lał się z nieba. Spływał na ziemię obłędnymi falami, prowadzając ludzi na skraj rozpaczy. Nie pomagały lody, zimne napoje ani wiatraczki. Jedynym ukojeniem dla zmęczonych słoneczną patelnią duszy i ciała stanowiła orzeźwiająca kąpiel. Czy to w basenie, czy, tak jak ja wolałam, w morzu.