Dziś wyjątkowo zaczniemy od informacji duszpasterskich, ale niestety inaczej po prostu się nie da. Oto Bea postanowiła napisać historię od środka. Nie znaczy to bynajmniej, że urywam pisanie części pierwszej, broń Merlinie. Po prostu na razie nie mam do niej siły ani tym bardziej chęci.

Uroczyście przysięgam, że knuję coś niedobrego. DO ZOBACZENIA, SMARKERUSIE! Teraz, kiedy Remus w końcu czekał na czerwoną lokomotywę mającą zawieźć go do Hogwartu i przyglądał się ludziom napływającym na peron, poczuł, że jego żołądek związał się w supeł. Było mu niedobrze, odnosił wrażenie, że wszyscy przyglądają mu się podejrzliwie, tak jakby wiedzieli, jaka bestia ukrywa się pod jego jasną czupryną i wątłym ciałem. 8212; Czy te miejsca są wolne? 8212; Pomóc ci? 8212; Jakbyś mógł! .